Bundan önceki bölümü okumayı unutmayın. Bugünün ikinci bölümü.
İyi okumalarrrr.
————————————
Naruto gece geç saatlere kadar Kurama ile birlikte çakra zincirlerini çalışmıştı.Birde yere kendini attı ve yerde uzanmaya başladı.Nefes nefese kalmış bir şekilde konuşmaya başladı.
Kurama bu kadar yeter ha, ne dersin?
Peki aptal velet eve git ve dinlen sabaha erken kalkacaksın.
Ahh daha o var dimi offf. Bir hafta boyunca uyumak istiyorum çok yoruldum.
Sanki uyuyabiliyorsunda konuşuyorsun.
Aptal kurama bunu insanlar yorgunluğunu belirtmek için der. Bana aptal diye diye sende mi aptallaştın.
Ha!! Sen dayak istiyorsun sanırım.
Of her doğruyu dediğimde ben döveceksen bu ilişki yürümez ayrılalım.
Naruto Kuramayla alaylı bir şekilde konuşmaktan çok hoşlanıyordu. Sanki onun gerçe abisiymiş gibi hissettiyordu. Abi-kardeş atışması gibi bu küçük tartışmalar onu çok mutlu ediyordu.
Daha Naruto farketmeden yüzünde gerçek bir gülümseme oluşmuştu.
Iy bana mı öyle gülümsüyorsun sen.
Aptal Kurama iki dakika duygularımı yaşayayım diyorum izin ile vermiyorsun.
Her neyse velet evine gitte dinlen.
Tamam tamam gidiyoruz.
-
Naruto evine gidip direk uyumuştu zamanın nasıl bile geçtiğini anlayamadan sabah olmuştu.
Naruto uyanıp bir kaç dakika etrafını izlemişti.Esneyip konuşmaya başladı.
"Uzun süre sonra deliksiz bir uyku uyudum sanırım bugün güzel geçecek."
Sen ne zaman iyi bir uyku alsan o gün başımıza her şey geliyor.
"Ama Kurama sen hep kötüyü çağırıyorsun. Öyle deme pozitif kal, gül, evrene iyi enerji gönder."
Bunları senden duyunca içime bir ürperti geldi.
"Bak gerçekten beni çok kırıyorsun ben sana ne yaptım ki."
Sinsi tilki.
"Neyse neyse. Hemen evden çıkmalıyım daha Sasuke ve Sakura'yla buluşacağım."
