Hoofdstuk 13

31 1 0
                                    

Pov Louise
Ik ben inmiddels 20 weken zwanger. We hebben vandaag de 20 weken echo:) Mijn zwangerschap is best zwaar.. Maar Noah staat altijd voor me klaar & ik heb het zeker over voor ons kleintje! Noah komt zo deze kant op en dan vertrekken we naar de echo. We zijn ook aan het kijken voor een huisje, zodat we als ons kleintje der is een mooi nieuw leven met z'n 3tjes kunnen starten in ons eigen huisje<3 Er werd geklopt op m'n kamer deur: 'binnen' het was Noah. Ondanks dat hij weet dat hij niet hoeft te kloppen doet hij het toch steeds. Hij kwam bij mij nou ja eigenlijk ons op bed zitten & gaf eerst mij en kus en daarna de baby. We liepen hand in hand richting de auto, echt weer zo'n momentje waar ik besef hoeveel geluk ik heb 💓

Pov Noah
Man wat ben ik zenuwachtig! Ik probeerde het Louise niet teveel te laten merken, zij heeft al zoveel aan haar hoofd. Het liefst zou ik het van haar overnemen, soms heeft ze zoveel pijn! Maar ik ben ook juist super trots op haar! Ze brengt gewoon ons kleintje groot! Inmiddels waren we aangekomen bij het ziekenhuis voor de echo. Normaal deden we het op een andere plek maar omdat Louise nog geen 18 is moest ''de 20 weken echo" in het ziekenhuis. We konden meteen door, Louise ging liggen en pakte mijn hand vast. Ze checkten de baby op alles en godzijdank is het gezond! Ze vroeg of we wilde weten wat het is. Enthousiast zeiden Louise & ik tegelijk 'ja graag!' Ik zag aan Louise dat ze het er toch niet helemaal mee eens was, de verloskundige moest even snel weg dus ik vroeg Louise wat er was. Ze vroeg of ik het goed vond als we vroegen of ze het in een envelop zou doen zodat we er ons momentje van konden maken als we daar klaar voor waren. 'Natuurlijk vind ik dat goed schat!' Zei ik meteen. Toen de verloskundige terug kwam gaven we aan wat we wilden en ze deed het meteen. Ze had 2 pakketjes met echofotos meegegeven: eentje waar op stond aangegeven wat het was en eentje waarop je het niet zag. Toen we terug in de auto zaten bekeken we trots de foto's waarop je niet zag wat het was. We reden naar campus b, als het goed is is er niemand thuis dus konden we er ons momentje van maken. We kwamen aan in campus b en er was zelfs niemand aan het boksen. 'We hebben geluk kleine' zei ik glimlachend tegen Louise. We liepen naar mijn kamer en ik hielp Louise met haar jas en schoenen uitdoen. Daarna gingen we er goed voor zitten & opende we de envelop. Het is een....

Loah ~ The story of our love Where stories live. Discover now