လမ်းတလျှောက်တွင် ဘာစကားမှမပြောကြဘဲတိတ်ဆိတ်ခြင်းကသာ သူတို့အားလွှမ်းမိုးနေကြသည်။နွေဂိမှာန်၏ပူပြင်းမှုဒဏ်ကြောင့် သူတို့သုံးယောက်လုံးသစ်ပင်ရိပ်များအောက်မှသာလမ်းလျှောက်လာကြသည်။အမောင်သည် အရိုင်းဆန်သောတောပန်းများအားငေးရင်းမကြာခဏပြုံးမိလေသည်။
အဂ္ဂသည်လည်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးလိုက်တိုင်းပါးချိုင့်ခွက်ခွက်လေးများပေါ်လာတတ်သော ပါးဖောင်းဖောင်းနှင့်ကလေးငယ်အားငေးရင်း..သုတသည်လည်း ထိုသူနှစ်ယောက်အားတစ်လှည့်စီကြည့်လိုက်ရင်း တိတ်ဆိတ်မှုကိုစတင်ဖြိုခွင်းလိုက်လေသည်။
"အဟမ်း!"
သုတ၏ချောင်းဟန့်သံကြောင့် နှစ်ယောက်လုံးလှည့်ကြည့်လာကြသည်။
"ညီလေး နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"
အမောင်သည် သူ့ကိုမေးမှန်းသိသောကြောင့် ပြုံးပြပြီး သွက်လက်စွာဖြေလိုက်သည်။
"ခန့်ညားလွန်းမောင်ပါဗျ အမောင်လို့လဲခေါ်ကြပါတယ်.."
"ဪ... အစ်ကို့နာမည်ကသုတမင်းနောင် ကိုသုတလို့ပဲခေါ်ပေါ့ကွာ"
"ဟုတ်ကဲ့ မှတ်ထားပါ့မယ်ဗျ"
သူတို့နှစ်ယောက်သာ စကားများတွတ်ထိုးနေကြသော်လည်း အဂ္ဂတစ်ယောက်မှာစကားဝိုင်းထဲပါ၀င်ခြင်းမရှိပေ။မပြောရုံသာမကနားထောင်ခြင်းလည်းမရှိပါသော ထိုလူသည် သူ့ရှေ့တွင် အပူအပင်ကင်းစွာရယ်မောနေသော ကောင်လေးအား အဓိပ္ပာယ်မဲ့စွာငေးကြည့်နေလေသည်။
"အဂ္ဂခွန်းပိုင်!"
နှစ်ယောက်သား စကားပြောနေရင်း အစမရှိအဆုံးမရှိရုတ်တရက်ဆိုသလို ထပြောလိုက်သောအဂ္ဂကြောင့် ပြူးကြောင်သောမျက်၀န်းများဖြင့်ကြည့်နေကြလေသည်။
"အဂ္ဂခွန်းပိုင်!"
ထပ်မံပြောလာသောသူသည် သူ၏နာမည်ကိုတစ်စုံတစ်ယောက်အားသိစေလိုသည့်အသွင်ရှိနေပါ၏။
"ခင်ဗျား ဘာပြောလိုက်တာလဲဟင်"
နှစ်ခါထပ်ပြောတာတောင် မသိသည့် အူကြောင်ကျားမဟုတ်သည့်အူကြောင်ကြွက်လေးပင်ဖြစ်လေသည်။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းတည်စေ
RomanceSeme~အဂ္ဂခွန်းပိုင် Uke~ခန့်ညားလွန်းမောင် မိဘမဲ့တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ခန့်ညားလွန်းမောင်။အဒေါ်မိသားစုရဲ့နှိပ်စက်မှုဒဏ်ကိုအမြဲခံနေရပြီး မြေအိုးထမင်းဆိုင်လေးမှာအလုပ်လုပ်ရင်းဘုရားသမိုင်းတွေကိုရှင်းပြရတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်။သူ့ဘ၀ရဲ့အမှောင်မိုက်ဆုံးအချိန်တွေမှာ ခရ...
