to my first::renhyuck

2

renjun:
veteriner olmak en büyük hayalindi.
ama şimdi bir çiçekçi olmuşsun.
nedir veteriner olmanı engelleyen?

donghyuck:
seni ilgilendiren bir konunun olduğunu düşünmüyorum.

donghyuck:
hem bana yazmamanı söyledim?

renjun:
sana yazmamam gerektiğini biliyorum güneşim.

renjun:
ama seninle konuşmadan
yapamıyorum artık.
gözlerine bakıp gülümsemek,
ipek kadar yumuşak saçlarını okşamak ve
kirazdan daha güzel dudaklarını öpmek istiyorum.

renjun:
biliyorum istediklerim imkansız şeyler
ama bir gün bu hayalimi yapacağım güneşim.
bu

donghyuck:
kendin de söylüyorsun renjun,
imkansız şeyler bunlar.
sen bu şansını kaybettin.

renjun:
biliyor musun sana kızamıyorum bile.
ama hiçbir şey sandığın gibi değil güneşim.
zamanı geldiğinde öğreneceksin zaten tüm gerçekleri..

donghyuck:
gerçekleri öğrensem bile şuan ki durum değişmeyecek renjun.
lütfen bana artık yazma yoksa seni engellemek zorunda kalacağım

renjun:
çok yorgun ve gergin gözüküyorsun güneşim.
lütfen telefonu bırak ve uyu.
ayrıca balkon kapını kapat üşütme.

donghyuck:
evimi mi buldun?
sen...
delirmişsin.

renjun:
iyi geceler güneşim.