Clouds || SeungLix

Clouds | Unicode

It's a cloudy day when I met him for the first time.
A cloudy person with his cloudy eyes...

မြင်ကွင်းထဲမှာရှိနေတဲ့ သစ်ပင်တွေဟာ စိမ်းစိုနေတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့လပိုင်းလောက်ကပဲ ဒီသစ်ပင်တွေ ခြောက်ကပ်နေခဲ့တာကို မြင်ခဲ့သားပဲ။

ဒီသစ်ပင်တွေ ပြန်လည်စိမ်းစိုလာဖို့အတွက် ဘယ်သူ့အကူအညီမှ မလိုခဲ့ဘူး..။

ကိုယ်ယုံကြည်ချင်နေတဲ့အရာကို အမှန်တရားဖြစ်စေဖို့အတွက် ဒီအပင်တွေကိုစောင့်ရှောက်ဖို့ သက်သက်ရှိနေတဲ့ ခြံစောင့်ဦးလေးကြီးကို မေ့ထားလိုက်၏။

သဘာဝအတိုင်း တောက်ပနေတဲ့ နေမင်းကြီးဟာလည်း ဒီသစ်ပင်တွေ ရှင်သန်စေဖို့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ တည်ရှိနေပေးတာမှမဟုတ်တာ။

ဘယ်ဘက်လက်ကောက်ဝတ်မှာ ရှိနေတဲ့ နာရီကနေ တတီတီထွက်လာတဲ့အသံက 4နာရီထိုးနေပြီမှန်းအတည်ပြုပေး၏။

Seungmin အတွက် ဒီလိုညနေခင်းအချိန်တိုင်းက သူ့ရဲ့ဒီကိုယ်ပိုင်နေရာလေးမှာ အချိန်ဖြုန်းဖို့ပင်။
သူပိုင်တဲ့နေရာတော့ တစ်ကယ်မဟုတ်ပေမဲ့ ဒီနေရာကို သူကလွဲပြီး နေ့တိုင်းလာနေတဲ့သူမှမရှိတာ။ သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုတစ်ခုလို့တပ်ပြောလဲ ဘယ်သူက အဖတ်လုပ်ပြီး လိုက်ငြင်းနေမှာတဲ့လဲ။

နေ့တိုင်းမြင်နေရတဲ့ ဒီမြင်ကွင်းကို ရိုးသွားခြင်းမရှိတာ ထူးတော့ထူးဆန်းပါရဲ့..။

ဒီလိုသစ်ကိုင်းပေါ်မှာ လှဲနေရတဲ့အရသာကို သဘောကျတတ်တာကလဲ သူနဲ့ပတ်သတ်ပြီး သူတို့တွေနားမလည်နိုင်တဲ့ အရာတစ်ခု။

နေ့တိုင်း ကြမ်းတမ်းလွန်းလှတဲ့ သစ်ကိုင်းပေါ်မှာ လှဲနေတတ်တဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ကျောမှာဆို အရာတွေတောင်ထင်ပြီး အသားမာတစ်ချို့တောင်တက်နေပြီ။

ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူကဂရုစိုက်မှာမို့လို့လဲ..။

လူတိုင်းက ကိုယ်သဘောကျတဲ့အရာကို လုပ်ခွင့်ရှိတယ်မဟုတ်ဘူးလား။

ဒီလောက်ရိုးရှင်းတဲ့ခံယူချက်လေးတစ်ခုက ဘာလို့ သူတို့ဆီမှာ မရှိနိုင်ရတာလဲ။ သိပ်ကိုလဲ စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းတဲ့လူတွေ။