ევროპული მეგობრობა?

თავი 11

დილით ადრევე გამეღვიძა. დედაჩემისგან 16 გამოტოვებული ზარი მქონდა, საშინლად დავიძაბე.
თვალების ფშვნეტიტ გავედი მისაღებში, ვაჩე არჩანდა. გამიკვირდა ამ დილაუთენია სად წავიდათქო. მაგრამ თურმე აივანზე ყოფილა. მოაჯირს ჩამოყრდნობილი რაღაცაზე ჩაფიქრებული ბიჭი, სიგარეტს უკიდებდა და ნაპასს ნაპასსზე არტყავდა.
- ვაჩე- ჩაწყვეტილი ხმით დავუძახე
- ასე ადრე რატომ გაგეღვიძა- ზედ არშემოუხედავს ისე მკითხა
- არვიცი, რაზე ფიქრობ?- მასთან ახლოს მივედი.
- ბევრ რამეზე, მათშორის შენზეც- ღიმილით შემომიტრიალდა.
- ღამე რამე ხოარ გამიკეთე?- უკმაყოფულო სახე მიიღო, სახეზე შემომაბოლა და დააყოლა
- ქალიშვილი აღარ ხარ- თვალი ჩამიკრა და შიგნით შევიდა
- ახალი ამბავი..- ინტრიგის შემოგდება მინდოდა. იქვე გაშეშდა და ნელა შემოტრიალდა
- რათქვი?
- რაიყო შენ რო ეგ გაგიკვირდბა.. ყველა გოგოს საწოლში მიათრევ- ჩემკენ წამოვიდა და ზემოდან დამყურებდა
- მელანო არმეხუმრება
- მერე ვინ ხუმრობს-კმაყოფილი სახე მივიღე. მოულოდნელად მწვდა, ხელში ამიყვანა და დივანზე დამაგდო, ზემოდან დამაწვა და ხელებ შუა მომიქცია.
- მელანო მეთქი!!- მკაცრი ტონი ჰქონდა
- მომშორდი ვიხუმრე.- გვერდით გადავაგდე. სიცილი ატეხა
- რაგაცინებს?
- გუშინდელის მერე ჩემი მოახლოვება გძაბავს?- სიცილს არ წყვეტდა
- ვაჩე მეთქი- ჩემკენ წამოიწია შუბლზე მაკოცა და ჩაცმა დაიწყო
- ყავას არ დამალევინებ?
- ძაან ხოარ გამითამამდი ქალბატონო?- წარბაწეული მიყურებდა. თვალები უკმაყოფილოდ გადავატრიალე.
- კაი კაი რას იბუსხები, გზაში დავლევთ რა, რათუნდა ამდენი ტვინისტყვნა
- რა ჯელტმენობაა, შენ მიგყავარ?
- თუსაჭირო გახდა სულმე გატარებ. ჰეე ეხლა ჩაიცვი
- ადრეა
- მერე რა იქამდე მე საქმე მაქვს
- რასაქმე?- მართლა დავინტერესდი
- გაინტერესებს?- ფინია ძაღლივით დავუქნიე თავი
- ბიჭებს გვეხება

                                ****
უნივესიტეტში საკმაოდ დავიღალე. ვაჩემ ჩამომსვა უნის შესასვლელთან და გაუჩინარდა იმის მერე არც შემხვედრია.
ავნერვიულიდ, მაგრამ ავარდნილი გამოვჩდებიდი რომდამერეკა მისთვის, ასერომ პასიურობა ვარჩიე. სახლში დაღილილი შევედი. ჩანთა მივაგდე და ჩემი ოთახისკენ გავემართე. კარები შევაღე თუარა, საყვედურები წამოვიდა.
- სადხარ ამდენხანს!?
დედაჩემისგან არა, ვაჩე იჯდა ჩემს ოთაში ჩემს საწოლზე. წარბი ჰქონდა გამსკდარი და ჯოკერის ღიმილით მიყურებდა.
- აქ რაგინდა?
- მარტო ეგ კითხვა გაქ?- მივუახლოვდი, ნიკაპზე ჩავებღაუჭე და უკეთ დავაკვირდი ჭრილობას
- აჰაა ბიჭური თემები ხო?- თავი ღიმილით დამიქნია და საწოლზე გაიშხვლართა. მხარზე ხელი ორჯერ დაირტყა და შემომხედა. მანიშნებდა მოდი თავი დადეო.
- არმოგიწვები- გავჯიუტდი
- ოოო ეს სიფსიხობა. წამოიწია და ძალით მიმიწვინა გვერდით, თავი მხარზე დამადებინა და თავზე კოცნა დამიწყო
- კაი მომიყევი ეხლა რაა- წუწუნითღა ვლაპარაკობდი
- ვიჩუხბე
- ვაა მართლა? ატრაკებ.. ვიცი ეგ, რატო ან როგორ მაინტერესებს
- ჩემი ძმაკაცის პატარა ძმას აბულინგებდნენ ვიღაც განდონდა ბავშვები, და მამამისები დავიბარეთ. აუ იცი რამაგარი ღადაობა იყო? ნამდვილი კომედია.
- სასაცილო რაარი მაგაში?
- კარგი რაა მელ, რას მიძაბავ ვერგავიგე, შენ ხომ გიყვარს კამათის და ჩხუბების ყურება.
- იდიოტი ხარ- სიცილი ატეხა
- ჰეე ეხლა მიშველი თუ სხვა გოგოს გავაკერინო?
- ცდილობ მაეჭვიანო?
- მოქმედებს?
- არა!- ფეხზე წამოვდექი, მისაღებიდან სამედიცინო ყუთი მოვიტანე და გვერდით მივუჯექი.
- კაი ეხლა აგეწვება და ყვირილი არგამოვა
- კარგი.- წყნარად დამიქნია თავი და ჩემი მაჯა ხელებში მოიქცია. გამიკვირდა რას აპირებდა. ისიყო და სპირტიანი ბამბა ჭრილობაზე მოვუსვი, ხელში რომ მწვდა და მიკბინა. სიმწრისგან წამოვხტი
- სულ გაგიჟდიი?
- ხომ თქვი აირყვიყოო- კმაყოფილი სახე ჰქონდა
- მეტკინა ნაბიჭვარო.- ჩაიცინა, ისმტევანი აიღო რომელზეც მიკბინა და კოცნა დაუწყო. ხელი ავიქნიე.
- გავაგრძელოთ.-ჭრილობა კარგად დავუმუშავე და თავიდან მოვიშორე რასაცქვია.

ნაკბენი დამილურჯდა, გადავწყვიტე დალურჯებულისთვის ფოტო გადამეღო, და გამეგზავნა, იქნებ ნამუსს ემტყუნა მისთვის.
დასინა, პასუხი არგაუცია, 10-15 წუთში ფანჯარაზე რახუნი გავიგე. გულგახეთქილმა გავიხედე, და დავინახე ვაჩე როგორ იდგა პარკით ხელში დაბლა. ხელით მანიშნებდა ჩამოდიო. თბილი რაცმქონდა მოვიცვი და დაბლა სიხარულით ჩავარდი, მესიამოვნა ყურადღება.
- აქ რაგინდა.- პარკი მაღლა ამართა
- ტკბილეული მოგიტანე რომ დაგატკბო
- ტკბილეულით ცდილობ თავის გაპრავებას?
- არა რათქმაუნდა, ხვალ გასართობ პარკში წავიდეთ, ატრაქციონები და თემები ხოაზზეხარ.

დავეთანხმე ცოტახანში წავიდა კიდეც. დილით ვაპირებდით წასვლას, ბევრი რამე რომ მოგვესწრო, რადგან, მალე ბნელდებოდა.