Emreden
hani bazen ölmek istersiniz ya ama sizi hayata bağlayan şeyler vardır belki bir ses belki bir dokunuş belkide bir gülüş nasıl anlatırım bilmiyorum nasıl değerini bilemedim nasıl bu kadar kör oldum nasıl sadece kendi duymak istediklerimi duydum bilemiyorum şuan sadece büyük bir acı ve pişmanlık yaşıyorum ve kafamda artık sadece ölmek var ne yaparım bilemiyorum çünkü benim hayata kalmak iin bir sebebim kalmadı o şuan ömerin(porçay) keşke onu bırakmasaydım
5.GÜN
şuan okuldaydım hürkandan gider gitmez okula gelmiştim şimdi ne alaka diye düşünen insanlar olabillir ama ben kendimi okulda özgür hissediyordum bana sanki kucak açıyordu bunları düşünürken ne zamandır oturmadığım sıraya gelmiştim zil çalmıştı ama derse odaklanamıyordum gözüm hep hürkanın eski oturduğu yere gidiyordu okul bittince hızla çıktım hızla kaldırıma çıktım ama aniden biri beni kendine çekti ve duvara yasladı
e. ne oluy-
x. sus bakalım bebeğim
x. senin gibi birini nasıl salmışlar
dedi ve aniden dudaklarıma yapıştı onu hızla ittirdim ama bırakmıyordu
x. yeter nazlanma lan
tam yine bana doğru geliyorken biri onu arkadan çekti hızla yere yatırdı ve dövmeye başladı bende duvara çökmüş ne olduğunu anlamaya çalışıyordum aniden çocuğu döven kişi adamı bırakıp önüme diz çöktü ve
eli saçıma gitti aniden irkildim ve
Halla yüzünü görmediğim adamı hızla ittirdim
E. Bırak
X. Dur dur sakin ol benim
Dedi ve kapüşonunu kaldırdı
X. Benim hürkan
E. Hürka-
H. Soru sorma cevap ver o adam senin bir yerine dokundu mu
E. Cevap vermek istemiyorum
Hızla beni tuttu
H. SÖYLE
E. B-ben-i ö-öpt-tü
Hürkanın gözleri alev alevdi
H. Seni öptü öyle mi
Diye bağırmaya başladı
H. Hay s.....
Hürkan arkasına baktığında çocuğun kaçtığını gördü
H. Orospu çocuğu kaçmış ama merak etme bulucam onu ben
Sinirle beni kollarının altına aldı ve
H. Hadi eve bırakayım seni
Dedi ve yürümeye başladık...
Olmadı gibi
