Hun နဲ႕ Lu အႀကည့္ခ်င္းဆံုသြားေသာအခါ
Hun က တျဖည္းျဖည္း ေရွ႕တိုးလာတယ္
တစ္လွမ္း နွစ္လွမ္း သံုးလွမ္း ေလးလွမ္း
Luကလည္း တျဖည္း ျဖည္း ေနာက္ဆံုးသြားေတာ့
Lu Pov:ဟာ ေသျပီ ေနာက္မွာ နံရံပဲရွိေတာ့တယ္ ဆက္ ဆုတ္လို႕ မရေတာ့ဘူး ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
Hun ကေတာ့ တျဖည္း ျဖည္း တိုးလာဆဲ
Lu နံရံကို ကပ္သြားေတာ့ Hun ကလည္း ရပ္သြားျပီး မ်က္နွာေလးကေတာ့ ေရွ႕သို႕သာ
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အရမ္း နီးကပ္လြန္းေသာေႀကာင့္ Hun ရဲ႕ အသက္ရႈသံက Lu နွာဖ်ားေလးကို ရိုက္ခတ္ေနတယ္
ဒိတ္ ဒိတ္ ဒိတ္ ဒိတ္
Lu Pov: ငါရင္ေတြအရမ္း ခုန္ေနတယ္ wae wae ငါ့နွလံုး ခုန္သံေတြ
Hun Pov:ရင္ေတြတုန္ေနတာ ကုလား ဘုရားလွည့္ေနသလား ငါ lu Han ကို မ်ား......... arni မျဖစ္နိုင္တာ
Hun ေရွ႕ကို တိုးလာတာနဲ႕အမွ် နွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြက ဒိန္း တ ဒိန္း
တီးေတာင္ တီးေတာင္
Lu Pov:ဟူး ေတာ္ပါေသးရဲ႕
Hun Pov:ဘယ္ က အဖ်က္သမားလဲ #%&@%&#&@&@
Lu:Hun ဟို မွာ bell တီး........
Hun:သိတယ္ ငါ့မွာ နားပါတယ္
Hun တံခါး ဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့
Yeol:Anneong
Hun:အဖ်က္ေကာင္
Yeol:အန္
Hun:arni ဘာမွမဟုတ္ဘူး ဘာကိစၥလဲ
Yeol:Lu Han က မင္းအိမ္မွာေနတာဆို
Hun:ေအးဟုတ္တယ္ေလ Wae
Yeol:အဲ႕တာ LU ကို လာေတြ႕တာ
Hun Yeol ကို အကဲခတ္ ႀကည့္လ်ုက္ေတာ့ ခ်ိဳင့္ေလးတစ္ခ်ိဳင့္နဲ႕
Yeol :Lu Han shi
Lu:Aww Yeol ပါလား
Yeol:Lu သက္သာသြားပီလား
Lu:Nae
Yeol:ဒါ Lu အတြက္ ဆန္ျပဳတ္ ျပဳတ္လာတယ္ ပူပူေလးေသာက္လိုက္ေနာ္
Lu:Gumowol
Yeol:ကိုယ္ တိုက္ရမလား
Lu:.........
