CHAPTER 9

5 0 0
                                    

Paghanda ko kaya sya nang meryenda?

Baka nagugutom na yon.

Kaninang tanghalian pa sya kumain at pumasok agad sa loob ng kwarto nya. Tyka nakakamiss din makita yung itsura nya.

At para hindi ako lalo mabagot, asa kwarto ko ulit ako kakatapos ko lang maglaba kanina, uhm oo aaminin ko nakakapagod talaga ang maging katulog nya, ayaw nya na raw kase magpa londry ng mga labahin at ano para raw ang silbi nang pagkuha nya ng katulong, Tama naman sya.
Nagkakapaltos-paltos naman yung kamay ko tagal ko ding nakakababad ano, sanay naman na ako doon pero sadyang pagod lang talaga ako lahat ba naman ng gawain magisa kung ginagawa kase nagiisa lang akung katulog dito.

Pero mas maganda na yon atleast na sosolo ko sya rito, nasosolo ko nga ba? Iisipin ko pa lang na may kasintahan na sya e, kumikirot na ang damdamin ko. Pano kung meron talaga.

Linggo ngayon at walang pasok si stell sa trabaho, kaya sigurado nagkulong na lang din ito sa kwarto nya.
Kaya gusto ko na syang dalhan ng makakain nya. Katapunsan ng buwan ng mayo ngayon bali magdadalawang buwan na ako nag start ako ng june at gaya nga nang sabi nya noong unang buwan ko sa next month na nga ang day off ko, sumunod ako, pinagbigyan ko sya kahit labagsa kalooban ko kase sobra na sya. Hayst boss ko nga pala. Kaya ngayon nagreready na ako. Baka bukas mag wawalwal na ako kasama si kian, na mimiss ko na rin kasama ang lalaking iyon. Busy tao eh. Tawagan ko kaya.

May pang libre din ako, nakuha ko yung sahod ko noong paunang buwan e, inaantay ko pa yung para nagyon buwan.

"S-sir?" Kumatok ako nang apat na beses, tulog ata sya?

Napatingin ako sa dala-dalang baso,tiniplahan ko lang nang kape, gagawan ko sana sya nang sandwitch kaso wala nang tinapay, naubos ko ata Hahahha.

Tatalikuran ko na sana ang pinto ng bumukas. Humarap ako at napa ayos ng tayo. Napalunok rin ako at nagtaas baba ang tingin, sa lalaking kaharap.

"Ahm..S-sir A-ano po kape?"napakagat labi ako at iniangat ang kapeng hawak.

Ayuko makita nyang namumula na naman ako. Bat kase walang suot na damit pang itaas.

"Come in" utos nya sa mababang tono.

Marahan akung papasok sa ng muntik ko nang mahulog ang hawak hawak na baso, mabuti maigi ang pagkakahawak ko baka kase mabasag pa. Mapapagalitan pa ako ni stell.

Impit pa akung napasigaw nang makaramdam ng hapdi, hindi kase ako natingin ng maayos sa dinadaan.
Nauna pala syang pumaso--nabila ako nang kunin nya sa akin yung hawak ko at agad ako na patingin sa kanya, hinila nya ako at pinaupo sa gilid ng kama, marahan nang iniangat ang kamay ko na bahagyang napaso.

"Hindi kase nagiingat" napangiti ako, ano ba stell, nagaalala ka ba saakin.

"A-eh O-okay lang hindi naman gaan-" may pinahind sya sa parte ng kamay ko na napaso.

Medjo nawala yung iniinda kung sakit.

Nang magangat na sya nang tinginnsaakin, kita sa emosyon nya ang pagaalala.

"S-asalamat Stel-Sir" kanda utal ako,
Jusko ang lapit nya kase saakin.

Pero na miss ko to mga panahong magkadikit kami, basta yung feel ko ngayon parang dati lang. I miss you stell' and i so damn love you until now.

Ilang sandali lang ay nagiwas na sya ngtingin at tumayo, napatayo na rin ako sa kinauupuan. Lumingon sya saakin ngayon at bumalik na muli sa blakong emosyon ang mukha.

"Leave" yung maliit na ngiti na nasa labi ko naglaho na rin siguro na parang bula.

Napahawak na lang ako sa inasikaso nyang kamay kung napaso.

Malapit na ulit ako sa pinto upang lumabas nang ma alala ang ipapa-paalam ko, day off ko sana bukas.

"Sir p-paalam ko lang po yung day off ko bukas?"

Nakatalikod sya saakin at nagsalita.

"Go" sambit nya, yes pumayag, pero bakit ang bigat sa pakiramdam? Bagsak ang mga balikat kung umalis sa loob ng kwarto nya.

Pumasok na rin ako sa loob ng kwarto ko at nahiga sa kama, ipinikit ko ang aking mga mata at ramdam ang init na luha sa pisngi ko, umiiyak ulit.

Niyakap ko ang dalawang braso ko, bakit ba ang bigat bigat sa pakiramdam? mahal parin kita stell.

Napamulat ako, at mataam na pinagmamasdan ang litrato na nagpapagaan ng loob ko, ang family picture namin. ma'pa kaya ko po.

Mine.

MineWhere stories live. Discover now