Beauteous

Chapter 47

“We should start our appointment now,” napalingon ako kay Stan. Tumango ako at muling bumaling kung saan lumabas ang kanyang ina.

“Sure,” sagot ko at naunang naglakad papunta sa elevator. Nasabayan naman niya ako kaagad.

“Sorry if you waited that long,” mahinang sabi niya habang nasa tapat kami ng elevator.

“Ayos lang,” sagot ko at naunang humakbang papasok sa elevator.

The small elevator suffocated me, lalo na't kasama ko si Stan sa loob. I remained calm and confident, kahit na nakikita ko kung paano siya lumingon sa akin. Kaya noong may ibang empleyado na pumasok sa elevator ay bahagya akong lumayo sa kanya.

“Good afternoon, Sir.” magalang na bati ng mga empleyado niya. He smiled and greeted them all back.

Naging medjo maingay ang loob ng elevator dahil nag usap silang lahat tungkol sa trabaho. I checked my phone and saw some texts from Chimmy and Stellar. Tinatanong nila kung ano na ang nangyari o tapos na ba.. Nagtatype ako ng reply noong magring ang phone ko.

Nanlaki ang mata ko noong makitang tumawag sa akin si Shantel. Napatingin naman silang lahat sa akin dahil doon. I bit my lips and excused my self before answering the call.

“Shan.. What is it?” mahinang tanong ko.

“I just want to check you, Ate.. Dumating na si Lolo sa Iloilo..” she said.

“Really? Thank you for updating me, Shan.. I'll meet you later after work..” sabi ko. Napatingin ako kay Stan na nakatingin sa akin. I raised my brows at him. Mas naging iritado ang kanyang mga mata.

“You're welcome Ate.. Kukuhain ko ba ang mga gamit mo sa unit?” she asked.

“Uh.. Oo.. You can bring my things on your unit, Shan.. Sa'yo ako uuwi..”

Siya na ang nagpatay ng tawag kaya ibinalik ko sa handbag ko ang phone. Tumigil ang elevator at nagpaalam na ang mga empleyado niya. They even bid their goodbye to me, maayos din akong nagpaalam.

Kaya noong maiwan kaming dalawa ni Stan sa loob ay huminga ako nang malalim. Hindi pinanpansin ang kanyang pag iling. Bakit kasi sa taas pa kami? Hindi ba pwedeng sa conference room na lang?

“You're moving out?” he asked in low voice. I licked my lips before nodding.

“Yes,” sagot ko.

“Why? Isn't your unit enough for you?” agad na tanong niya. I relaxed myself, I don't want to put any feelings here dahil trabaho ang pinunta ko rito.

“I don't think I have to answer your personal questions, Mr. Alonzo.” sabi ko sa kanya at hindi na inabala ang sarili na sulyapan siya.

“Talaga lang ha..” he chuckled humorless.

I moved a bit when I felt him moving closer to me. Halos dasalin ko na ang buong ama namin dahil sa sobrang kaba sa kanyang presensya. Kaya noong huminto kami sa pinakataas ay nakahinga ako ng maluwag.

Humigpit ang hawak ko sa folder noong maramdaman ang malamig na opisina. I remembered coming here for the first time. Dominic harassed me and I unconsciously stopped here, without knowing that this is his building.

I tilted my head to remove the nonsense thoughts. Nauna siyang naglakad kaya sumunod na ako. He sat on his swivel chair and loosened his necktie. Hinubad niya ang coat at necktie. I stood in front of his large desk.