In a Heartbeat (Complete)

Chapter 27

Time really does fly.

One day you will meet the person you never expected you would fall for.

The person who will make your heart leap with a smile, take your breath away, and will give you butterflies for free. The person you'd want to share all of your worries and insecurities with.

The person who will make you feel special in a lot of ways and who will give you so much to remember.

The person you'd allow to break your heart.

But like time, moments pass by really quickly.

One day it was, "Hello!" or "Nice to meet you!" and the next would be, "Goodbye." or "Take care of yourself." or "'Til our paths cross again."

And all that remains were nothing but... painful memories.

"Pupunta ka ba mamaya sa art gallery mo?"

"Opo, Pa. Sasama ka ba?"

"Susunod ako, may meeting lang akong tatapusin." He kissed my forehead. "Ingat ka."

I nodded. "Ingat ka rin po."

Lumabas na siya sa kwarto ko at umalis na sila ni Kuya Radd. Nang marinig kong nakaalis na talaga sila ay napabuntong hininga ako.

Gusto ko pang matulog pero kailangan kong bisitahin ang art gallery ko!

Bumangon na 'ko sa pagkakahiga at naligo na. After taking a bath, I went inside my closet and wore a white tee and a black pantsuit. I paired it with black heels and put my hair into a ponytail.

Kinuha ko na ang bag ko at lumabas na ng bahay. Ni-lock ko muna ang pinto bago sumakay sa kotse ko at nagmaneho papunta sa café nina Vince at Summer.

Napangiti ako habang nagmamaneho. It's been five years since me, Aly, Raven, Summer and Josh graduated from college. I now own an art gallery and I sometimes do private commissions.

Si Aly at Raven naman ay nasa London ngayon, next week yata ay pupunta naman sila sa Switzerland. Hindi na natali ang dalawang 'yon sa iisang bansa, gusto raw kasi nilang ma-travel ang buong mundo bago sila mawala.

Josh, on the other hand, is now a graphic artist. Nagta-trabaho siya sa company ni Papa. Pero minsan kapag may private commission akong natatanggap, sinasamahan niya 'ko sa lugar kung saan tahimik, doon ako nagpe-paint.

Ewan ko ba sa lalaking 'yon. Simula nu'ng gumraduate kami sa college ay hindi na umalis sa tabi ko. Na-glue na yata sa 'kin.

Si Margo, kaga-graduate lang last year sa kursong BS Pharmacy. Pero hindi pa siya nakakapagsimulang magtrabaho dahil inaalagaan niya pa ang Lola niya sa Davao. Balita ko lumala na raw ang sakit nito, susubukan kong bumisita roon kapag hindi na 'ko busy.

Minsan na lang din kami magkita ni Kaji dahil nagsimula na ang residency niya. Si Zara, theater actress na. Kapag day off niya, pinupuntahan namin si Kaji sa hospital para sabay-sabay kaming kumain.

"Good afternoon, ma'am!" bati sa 'kin ni Summer pagkapasok ko sa café nila.

"Saan bebe mo? Ba't ikaw lang mag-isa rito?" tanong ko sa kaniya pagkalapit ko sa counter.

"Umuwi muna, may asikasuhin daw siya sa kanila. Anong o-order-in mo?"

"One frappuccino and one lemon cake." Kinuha ko na ang card ko at nagbayad na muna sa kaniya. Baka mamaya makalimutan ko magbayad tapos sugurin ako nito sa bahay.

Habang hinihintay dumating ang in-order ko ay naupo ako sa table na malapit sa counter at inilabas ang phone ko.

Nagso-scroll lang ako sa IG nang dumaan sa feed ko ang post ni Alysha. Mga pictures nila 'yon ni Raven noong nasa Spain sila last month.