Tanrıça-Gerçekler (TAMAMLANDI)

3. Bölüm

"İlacını getirdim."

Yatakta doğrulup Maria'nın uzattığı ilacı aldım.

"Gerçekten bunları kullanmam gerekiyor mu?"

İlacı elimden alıp ağzıma soktu ve zorla suyu içirdi.

"Evet daha iyi olana kadar kullanman gerekiyor."

Antikacı'da olan şeylerden sonra eve gelmiştik. Halüsinasyon gördüğümden annemlere bahsetmemiştim. Maria ile problemin ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk.

"Belki de stresten olabilir? Bana anlatmadığın bir şey varmı?

Kafamı hayır anlamında salladım.

"Peki öyle olsun."

Yanıma oturup kafasını omzuma koydu.

"Yarın doğum günün ve garip olanda doğum gününden önce kafayı yemen."

Ufak bir gülüş attım. Maria benim en yakın dostumdu. Yaklaşık üç sene önce tanışmıştık ve ben her sene şehir değiştiriyorum diye oda değiştiriyordu. Ailesini yaklaşık 6 sene önce trafik kazasında kaybetmişti. Çoğu zaman bizde kalıyor, yük oluyormuş gibi hissetmemek içinde bazen iş yerinde kalıyordu.

"Teşekkür ederim."

Maria doğrulup bana garip bir şekilde baktı.

"Ne için?

"Beni hiç yalnız bırakmadığın için."

Omzuma vurdu.

"Dostlar bu günler içindir."

Saat çok geç olmuştu. İkimizde yatağa uzanıp üstümüzü örttük. Maria gibi bir dosta sahip olduğum için çok şanslıydım. Çok geçmeden sakinleştiricinin verdiği rahatlıkla uykuya daldım.

____________________________________

"UYAN EY AHALİ."

Korkuyla gözümüzü açtık. Annem kapının önünde elinde DAVUL ile bağırıyordu.

"BUGÜN PRENSES DİANA'NIN 18.YAŞ GÜNÜDÜR."

Şok geçirmiş bir şekilde ikimizde anneme bakıyorduk.

"KAHVALTILARI AŞAĞIDA HAZIR DURUMDADIR."

Annem gülerek davulu bırakıp yanımıza geldi. Yatağın ucuna oturdu.

"İyi ki doğmuşsun prensesim. Senin gibi bir kıza sahip olduğum için çok şanslıyım."

Önce bana sarılıp ardından yanağıma küçük bir buse kondurdu. Saçlarımı okşayıp kulağıma fısıladı.

"Hemde senin için iki hediyem var."

Geri çekilip göz kırptı.

"Hadi kalkın bakalım prensesler kahvaltı beklemez."

Şarkılar söyleyerek odadan çıktı.

Maria ile anlamsız bir şekilde birbirimize bakıp olayın şokunu atlatmaya çalışıyorduk. Birkaç dakika öylece bakıştıktan sonra ikimizde yüksek sesli bir kahkaha patlattık.

"Annenin annem olması gereken konular var."

Gülümsedim.

"Öyle zaten."

İkimizde gülerek yataktan fırlayıp aşağı indik. Babam iki kolunu açıp bana yaklaştı.

"Benim güzeller güzeli kızım. Doğum günün kutlu olsun. Bilirsin afilli kelimeleri pek beceremem ama seni ne kadar sevdiğimi sarılarak gösterebilirim."