စေတန်ရဲ့သတို့သမီး

part .1(unicode)

☀​​စေတန်​ရဲ့သတို့သမီး☀

အပိုင်း(၁)
~~

"ကိုကို..အသင်​​...​ကြောက်​တယ်​....
အသင်​...ခွဲစိတ်​ခန်းထဲမဝင်​ချင်​ဘူး..."

"ဘာမှ​ကြောက်​စရာမလိုပါဘူး...အသင်​ရဲ့
ညီမ​လေးနားမှာ...ကိုကိုတစ်​​ယောက်​လုံး
ရှိတယ်​​လေ...."

​ဆေးရုံကုတင်​​ပေါ်မှာ...ဖြူ​ဖျော့​နေသည့်
မျက်​နှာ​..နွမ်းလျ​နေတဲ့အသံ​လေးနှင့်...
​ပြောလိုက်​တဲ့...၁၃နှစ်​အရွယ်​က​လေးမ​လေး
အင်္သ​ချေ...သူမရဲ့အ​ရှေ့မှာ...သူမရဲ့
လက်​ဖဝါး​လေးတစ်​ဖက်​ကိုဆုပ်​ကိုင်​ထားပြီး
အား​ပေးတဲ့အပြုံး​လေးနဲ့ရှိ​နေတဲ့....
၁၆နှစ်​အရွယ်​​ကောင်​​လေး....ချမ်း.....။
"ကိုကိုသိလား...အသင့်ရဲ့​မေ​မေတုန်းကလည်း
အဲ့လိုပဲခွဲစိတ်​ခန်းထဲဝင်​သွားပြီး....ပြန်​မနိုး
လာ​တော့ဘူး...အသင်​နဲ့​ဖေ​ဖေ့ကိုထားခဲ့တာ
အခုလဲ​လေ..အသင်​ပြန်​မနိုးလာမှာကို...
​ကြောက်​တယ်​...အသင်​...အဘွားနဲ့ကိုကို့ကို
မခွဲနိုင်​ဘူး...."

အသင်​မျက်​ရည်​​လေးဝဲကာ..​ပြော​တော့..
ကိုကိုက...အသင့်ရဲ့မျက်​ရည်​စ​လေး​တွေကို
ကြင်​နာစွာသုတ်​​ပေးသည်​။

"အသင်​​မေ့​နေပြီလား...ကိုကိုတို့အခုရှိ​နေတဲ့
​နေရာက...ဂျပန်​ပြည်​က...နာမည်​ကြီး
​ဆေးရုံကြီး​လေ...ဒီကဆရာဝန်​​တွေက
အရမ်း​တော်​တာ..အသင့်ရဲ့ခွဲစိတ်​မူ့
​အောင်​မြင်​မှာ...ကိုကို့ကိုယုံ​နော်​..."

အသင်​က...မျက်​ရည်​​တွေကြားက
​ခေါင်းငြိမ့်​တော့..ချမ်း...သူမ​လေးကို
​ထွေး​ပွေ့ထားလိုက်​သည်​။

"ကိုကို...အဲ့ဒီအလှူရှင်​​တွေကအရမ်း
သ​ဘော​ကောင်းတာပဲ​နော်​..အသင့်ကို
​ငွေ​တွေအများကြီး...အကုန်​ခံပြီး.နိုင်​ငံခြား
အထိ​ဆေးလာကုခိုင်းတယ်​...သူတို့က
ဘယ်​သူ​တွေလဲ...ကိုကိုသိလားဟင်​..."

အသင့်အ​မေး​ကြောင့်..ချမ်းအသံခဏ
တိတ်​သွားသည်​။ပြီးမှ...အသင့်ရဲ့ဆံပင်​
​လေး​တွေကိုသပ်​တင်​​ပေး​လိုက်​ရင်း......။

"ကိုကိုလည်း..ဘယ်​သိမလဲ...သူတို့က​ဂေဟာ
က​နေတစ်​​ဆင့်ဆက်​သွယ်​လာတာ​လေ...
ဘာပဲ​ပြော​ပြော...ကိုကို့ညီမ​လေး​နေပြန်​
​ကောင်းလာ​တော့မှာမို့...ကိုကိုက​တော့
အရမ်းဝမ်းသာတယ်​...အသင်​​နေ​ကောင်း
သွားတဲ့အခါ..ကိုကိုတို့...တိုကျိုမြို့ထဲမှာ
​လျောက်​လည်​ကြမယ်​...အသင်​ပဲ​ပြောတယ်​
မဟုတ်​လား...ပန်း​တွေကြည့်ချင်​တယ်​ဆို.."