Ayaz hala Öykü'ye bakıyordu. Cok sasırmıstı. Evlilik teklifini kendisinin yapması gerekrigini dusunmustu.
A:Oyku sen ciddi misin? Gercekten mi?
Ö:Evet ciddiyim. Noldu yoksa evlenmek istemiyor musun?
A:Hayır! Hayatta en buyuk istegim seninle evlenmek. Biliyorsun. Ama ben sokum.!
Ö:Haklısın. Su an ben de bu durumda sokum. Ne yapacagımı bilmiyorum. Ama lutfen. Evlen benimle. Bak cok mutlu olucaz. Birbirimizi zaten sevmiyor muyuz?
A:Evet... Evet yani seviyoruz.
Ayaz biraz sessiz kaldıktan sonra kafeye gidip oturmayı tercih etti. Kafeye gelmislerdi.
Ö:Ayaz bak babamın durumu iyi degil. Gunden gune kotulesiyor. Bende anlamıyorum. Babamın benden tek istegi beni beyaz gelinligin icinde gormek. Bunun icin senden benimle evlenmeni istiyorum
A:Olur Öykü.
Öykü onu dinlemiyordu.
Ö:Tamam farkındayım cok buyuk bir sey bu. Ama babam icin.
A:Tamam kabul ediyorum.
Ö:İstersen formaliteden bir evlilik olur. Sonra bosanırız. Ama simdi kabul et.
A:Öykü!!
Ö:Efendim
A:Olur.
Oyku duydukları karsısında cok mutlu olmustu. Hemen Ayaz'a sarıldı.
A:Ben sen mutlu ol diye her seyi yaparım unutma.
