Warning: All of the characters and places were products of fiction.
"Be careful baby", I said as he step up on the stairs to come on my way. He's wearing a blue plain short with the iconic cartoon sonic the hedgehog print in the lower front that serves as it's design, partner with plain white t-shirt .That was my gift for him last month.
"hello baby, how are you?", Masigla kong salubong sa anak ko na tumatakbo papunta sa akin.
"Daddy!", He yelled. He's so cute and adorable, you can see his excitement as he genuinely smiles at me with open wide arms.
It's so cute that he's wearing eye glasses although his eyes were not intended to wear it, he just want to look like me tho. By the way he is my son, Xian Aloren Guevara, 3 years old .
I hugged him and carry him with my arms. "Okay Xian, where do you want to go hmmm? is it okay if we go and watch in the cinema or should we eat first?" I ask him while he's busy for playing my necktie on his little hands. Kagagaling ko lang Kasi sa office at dahil wala na akong oras, hindi na ako nagbihis at dumiretso na sa mall. Dun ko nalang din inintay ang mommy nya para ihatid si Xian.
When I was about to walk I heard something. Gutom na si Xian, narinig ko yung sikmura nya grabe. Dahil dun pumunta na muna kami sa food stall para busugin ang munting tyan ni Xian. Syempre dahil favorite nya ang chicken, fried chicken and order nya while me, I ordered steak and veggies.
"Daddy! why did Tito Axel call me, my baby?", Biglaang tanong ni Xian habang nakaupo sa tapat ko at umiinom ng milktea.
Nabigla ako sa tanong nya, bukod sa seryoso magtanong si Xian kapag may gumugulo sa isip nya, he's directly looking into the eyes of the person he's talking with, kaya hindi mo maaatim na magsinungaling.
"It's because you're still a baby, aren't you?, You were just 3 years old and for them you're still a baby." I immediately answered him para maiwasan ang sunod sunod pa nyang tanong, kapag Kasi hindi mo nasagot ang tanong nya o hindi sya na satisfied sa sagot mo he'll keep on asking. May pinagmanahan.
Bilib ka na ba? HAHHHAHHA sya ang bata na hinding hindi mo gugustuhing tanungin ka dahil daig pa nya ang 8 years old.
"But daddy, you aren't mad at him? He also called me baby", he pouted. It looks like he doesn't like my twin. We're twins, yes we are.
After the cinema and arcade we decided to call her mom to pick him up because I'm going to company dinner and I can't bring him there. His Mom came up with a familiar person, Axel my twin.
"Hi my little Xian, come here baby", then he took Xian From me.
Xian looks like he's annoyed when he's with Axel but it still looks like cute, I think so.
Xian ran again to me and asked again but this time pabulong nalang yun.
"Daddy, why did Mommy and you didn't live in one house?I want us to be together!"
His eyes sparkles and waiting for answers. "Baby, Mommy and I lost our love for each other and she found the love for your Tito Axel." I smiled to satisfy him. Pagkatapos nun ay bumalik na sya Kay Trixie at nag wave na ang kamay nya saying goodbye.
"Salamat", trixie said(Xian's Mom, and also my Ex fiance)
Flashback (2 years ago)
"Hon I'm hom—",Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa nakita ko. Trixie and Axel, together and both naked. "Anong kalokohan ito?", Galit na tanong ko habang pinipilit ang sarili na kumalma. "H-hon magpa— magpapaliwanag ako please", dali dali nyang paliwanag habang nagsusuot ng damit. Ang kapatid ko naman na si Axel ay walang imik na nag damit at hindi magawang tumingin sa akin.
"Kailan pa?", Mahinahon Kong tanong, ayoko din na sumigaw dahil baka magising si Xian na mahimbing na natutulog. "Ano hindi nyo ba ako sasagutin?", Halos pasigaw ngunit garalgal ang aking boses.
"Walang kasalanan si Trixie dito kuya Xander, a-ako ako nalang ang saktan mo kung gusto mo", si Axel.
"Ah talaga ba Axel? Wala syang kasalanan dito? Paano naman nangyari yun? She's having an affair with you tapos wala syang kasalanan! Is this a joke?", Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sigaw na ang nagawa ko.
Dahil sa lakas ng boses ko sinilip ko muna si Xian sa kwarto kung nagising ba, mabuti na lamang at hindi. "Hon I-I..I'm sorry", humahagulgol na si Trixie habang si Axel naman ay pilit na pinatatahan ito.
"Hindi niyo pa sinasagot ang tanong ko", sambit ko.
"Isang taon, mahigit isang taon na", pag amin ng kapatid ko. Halos maiyak ako sa kinatatayuan ko, sinuntok ko ang pader sa gilid ko ngunit hindi ko maramdaman manlang ang sakit.
"Patawarin mo kami, pakiusap ako nalang ang saktan mo wag lang si Trixie at ang bata", dagdag ni Axel.
"Ang bata?at bakit ko naman idadamay ang anak ko Axel?"
"Anak ko kuya, ako ang ama ni Xian."
Napaupo ako sa sahig, nanlambot ang mga tuhod ko. Para ayoko nang tumayo pa. Ang kapatid ko ang ama ni Xian, ang akala ko anak ko, anak namin ni Trixie.
Ang tanging nagpapangiti sa akin sa gitna ng mga problema. Hindi ko pala sya anak kundi pamangkin.
"Pinalabas ni Trixie na 2 buwan na syang nagbubuntis, para hindi ka maghinala sa pinagbubuntis nya", dagdag pa nito.
"Kung ganon, mas mabuti kung... Mas mabuti kung umalis ka na dito sa bahay, ngunit isang kahilingan lang. Nais ko na ako padin ang ituring na ama ng bata, mahirap ipaliwanag sa bata na iba ang kanyang ama. Hindi lamang ito para sa akin, para maiwasan ang chismis makakabuti kung isipin na lamang ng mga tao na naghiwalay tayo dahil sa ibang dahilan"
End of flashback
Si Trixie, Axel at Xian
Ang gandang pamilya, isang pamilya na nais Kong buoin noon pero nabigo ako. Sana lang pagdating ng panahon ay matanggap ni Xian na si Axel ang kanyang tunay na ama.
