Η Αρχή και το τέλος της Κολάσεως#TYS2023

Κεφαλαιο 14ο

Οι μέρες περνούσαν... σχεδόν έφτανε ο Οκτώβριος

Ο Ερμής είχε αφήσει απόλυτα την καθημερινότητα του να τον κατασπαραξει. Προσπαθούσε να βάλει ορισμένα χασματα στην γυναίκα τού

Κάθε βράδυ συζητούσαν το θέμα του πανεπιστημίου, η Ανθη ήταν κάθετη!

Δεν ήθελε να φύγει από το χωριό της. Ο Ερμής ξεροκεφαλος φώναζε για να την επαναφέρει στην λογικη της

Εκείνος δούλευε, μερικές φορές καθοταν έως αργά τα βραδια ώστε όταν γυρνουσε σπίτι να εβρισκε την Ανθή στον καναπέ να κοιμάται. Τον περίμενε κάθε βράδυ, μα πλέον άρχιζε να κουράζεται

Εκείνος την έπαιρνε στην αγκαλια του και πήγαιναν στο κρεβάτι τους. Μερικές φορές της έκανε έρωτα μα άλλες απλά μιλούσαν μέχρι να την πάρει ο ύπνος

Η γυναίκα του ηταν δυστυχισμένη, καλύτερα να είναι με αυτό τον τρόπο και όχι στο μακρινό μέλλον να μετανιώνει για τις σημερινές αποφάσεις

"Θελεις να παμε στην θάλασσα;" βρισκοταν ξαπλωμένη στον μεγάλο καναπέ, ειχε κλειστά τα μάτια. Η αναπνοή μπαινοβγαίνε ρυθμικά από τους πνεύμονες της

Τα μάγουλα είχαν μια ροζ απαλή απόχρωση, τόσο όμορφη.

Τα χειλη της χαμογέλασαν αδύναμα μα δεν άνοιξε τα μάτια

Ο Ερμής την πήρε στην αγκαλια του, πήρε τις παντόφλες από το πάτωμα και βγήκαν έξω

Η Ανθή πέρασε τα χερια γυρο από τον λαιμο του και άφησε ένα απαλό φιλι στο κεφάλι του

"Είναι αργά Ερμη" ειπε μα ήταν αργά διοτι ήδη βρισκοταν στο κάθισμα του αυτοκινήτου