My Runaway Princess (COMPLETED)

She's Back

Sophia's POV

Masaya din pala kausap si Jonathan , ng tiningnan ko sa likod ko . nakita ko si bryan hinalikan si lea . whaaaaat ? parang gumuguho ang mundo ko ng Makita ko iyon . Mahal ko pa kasi si Bryan pero bakit ? di ko inaasahang maging ganito

"Ok ka lang ba payatot ?"

"Ok lang "

"di ka ok eh"

"Jonathan bakit bakit ?"

"ha ? anung ibig mung sabihin?"

"wala . kailangan kunang umalis paalam"

Tumakbo ako paalis , iniwan ko si jonathan gusto kung tumakbo gusto kung pumunta sa lugar na hindi ko alam tumakbo ako ng tumakbo ng biglang

BOGSH *

Nagising nalang ako na nasa higaan na ako sa hospital , Nakita ko sina Jonathan at Janica , Walang mga royalties wala din si Bryan . ganun na ba talaga ako kasama sa kanila anung ginawa ko sa kanila ? tama sila di na ako ang dating jasmine na inaakala nila .

"Ok ka na pala" Sabi ni Jonathan

"Anong ginagawa nyo dito ?"

"Tumawag samin yung nurse" Sabi ni Janica

" aw , ok na ako wag na kayong mag-alala"

"Buti naman" sabi ni jonathan

"Si bryan ?"

"Wala kaming napansin na pumunta siya dito" sabi naman ni janica

"Aw" assuming talaga ako kahit kailan alam ko naman hindi iyon pupunta dito e

"Pwede kana pala maka labas ngayon" sabi ni jonathan

"Buti naman , gusto kung pumunta sa school ngayon"

"Magpahinga ka muna jasmine"

"kailangan ko jonathan"

Pagkalabas ko sa ospital pumunta ako sa school nakita ko ang mga royalties at si bryan

"bakit di nyo ako pinuntahan ?"

"e malay ba namin na gusto mu kaming papuntahin don" sabi ni kate

"bryan .."

"Sorry busy kasi ako kasama ang girlfriend ko"

Hinila ni Bryan papalapit si Lea sa kanya , sila na pala ang sakit isipin na ang taong mahal mo may iba na ngayon

"So pwede na ba kami makaalis?" Tanong ni kate

"Makakaalis na kayo"

Umalis sila napansin ko nagpaiwan si Steve

"Buti naman at ok kana jasmine"

"salamat steve , bakit di ka umalis katulad nila ?"

"Alam ko bumalik na ang dating jasmine na nakilala ko"

"Sorry steve"

"Ako dapat mag sorry sayo"

"Wala kang ginawa steve"

"Dyan ka nagkakamali , sorry for everything jasmine"

"haa ?"

Biglang umalis si steve , hindi ko alam kung ano ang ibig nyang sabihin . Naglalakad lang ako ng Makita ko si Bryan mag-isa sa garden mukang may inisip linapitan ko siya

"Pwede umupo ?"

"Sure"

"Congrats pala sa inyu ni Lea"

"Thank you at salamat din ng dahil sayu natutunan ko siyang mahalin so friends ?"

"Friends"

"Jasmine sorry pala kasi di ako nakapunta sa ospital akala ko kasi di ako pwede pumunta"

"Ok lang yun , Bryan sorry pala dati gusto ko lang kasi maghiganti sa taong gumawa sakin nito"

"Ok lang yun"

"Sa totoo di naman talaga kita ginamit . Minahal kita bryan"

"hahaha joke na naman ba ito"

Napansin kung tumawa si Bryan , Yumuko nalang ako

"Seriously ?"

"Oo bryan"

"Pero sorry jasmine , mahal kuna si lea ayaw ko siyang saktan"

"naiintindihan kita Bryan"

"so lets just be friends instead ?"

"sure , but don't tell anyone na naging kaibigan ulit tayo okey ? gusto kung isipin nila na masama pa din ako "

"sure Jasmine , alam ko namang di ka magbabago"

"Salamat Bryan"

Naglalakad lang ako papuntang corridor ng Makita ko siya

"Hey" Sabi ko sa taong kaharap ko ngayon

"Oh hi"

"Pwedeng humingi ng favor ?"

"Oo naman anu yun"

Sinabi ko sa kanya kong ano iyon

"Sure maasahan mo ako dito" Sabi niya

"thank you"