MHS:Disastrous Clique [SOON TO BE PUBLISHED UNDER PIP]COMPLETED

DYSTHYMIA 11

A/N: Grammatical and typographical errors ahead.

“GO! ZERIENARIANS! GO! LABAN ZERIENARIANS! HOO! HAA! HOO! HAA! TO THE 'Z'! TO THE 'I'! TO THE 'H'! TO THE 'S'! GO ZERIENA INTERNATIONAL HIGH SCHOOL! FIGHTING!” after the cheering squad of our team chant. Nagsibalikan na ito sa gilid para tumabi. But my attention wasn't there. I roamed my eyes around the crowded people which are the students of ZIHS facing the students from the other side of the big gymnasium of our school.

Today is our final game between our school and the school of Mary Help International High School. A private and expensive school too.

I was roaming my eyes around and looking for someone I invited yesterday to watch our final game.

But it seems like I just look like crazy and insane right now. Waiting for someone who doesn't have any plans to show up. She ditch me.

Ano pa nga bang inaasahan ko? She's Cheska after all. The Ice Queen with a cold heart. Marunong pa ba siyang makiramdam? Bakit ba hindi ako nagulat na pumayag siya sa invitation ko na manood ng game namin? The fact na hindi naman kami close at hindi rin kami magkaibigan. Ako lang naman 'yong tao na palagi nalang sumisira sa araw niya. Dapat hindi na ako umasa na darating siya.

“Del Ruiz! The game is about to start! Ano pang hinihintay mo diyan? Halika na!” rinig kong tawag sa akin ni Coach.

“Yes Coach! Susunod na po ako.” mahinang sagot ko. Sumunod na ako Kay Coach palapit sa mga kasama ko sa basketball team na bagsak ang balikat. Hindi talaga siya dumating.

“Castro, dito ka sa kabila. Kapag na sa iyo na ang bola tapos pinapaligiran ka ng mga kalaban. Ipasa mo kaagad kay Del Ruiz. Nakuha mo?”

“Yes Coach!”

“Ikaw naman Sanchez at Ramirez. Bakuran niyo kaagad si Del Ruiz kapag nasa kaniya na ang bola.”

“Yes, Coach!”

“Marquez, magbantay ka sa mga gilid. Maging alisto ka! Huling game na natin ito. Tandaan niyo team. Once we'll win this game. We will be proceeding to UAAP. Kaya do all your best! We can do this! We will win this game! Go Team!”

The game started. Kasabay nito ay malakas na hiyawan sa buong paligid. Mga cheers ng cheering squad at mga sigawan ng lahat ng students.

“Chris! Assist mo kay Lyme ang bola!” Leo shouted while looking at Chris who's dribbling the ball right now.

Ipinasa naman kaagad sa akin ni Chris ang bola. Dahil ako ang pinakamalapit sa net ay kaagad kong shinoot ito.

“ZIHS for 2 Points!” the sportscaster announced.

Lumapit naman kaagad sa akin ang mga kateam ko at nag High Five.

“Good Job, Del Ruiz!” our Coach commented sabay akbay sa akin na sumunod naman kaagad ang mga kasamahan ko.

“Ang galing mo talaga, Bro! Walang kupas 'yang moves mo.” Bryle said. Umiling nalang ako saka sabay kaming pumunta sa area namin.

After time out ay nagsibalikan na kaming lahat sa gitna ng basketball court for the start of the second quarter game.

Hanggang matapos ang buong laro ay wala na talagang sumipot na Cheska.

Bagsak ang dalawa kong balikat habang naglalakad palabas ng gymnasium.

“Lyme!” napahinto ako sa paglalakad saka dahan-dahan na nag-angat ng tingin. And then our eyes met. Ang kaninang inis, galit at lungkot ko ay biglang nawala at napalitan ito ng saya. Isang ngiti niya lang ay nawala na lahat.