i

100 13 56
                                    

4/2/79
09:45 μ. μ.

Το τότε ξυπνητήρι της Μπόρας, ένα παλιό ρολόι χιλιάδες φορές βαμμένο κόκκινο, για να κρύψει το άτοπο κίτρινο που ήταν στο παρελθόν, με τις γκρίζες και βαθιές χαρακιές στις γωνιές από το πόσες φορές το έσπρωξε η Μπόρα στο πάτωμα τσαντισμένη τα πρωινά, άρχισε να χτυπάει.

Ήταν τόσο κακόηχο από τις φορές που πετάχτηκε ανέμελα κάτω, που πλέον το ποθούσε μόνο του να πέσει στο ξύλινο πάτωμα στον πολυπληθής στίβο με τις ζακέτες της Μπόρας.

Πλέον μετά την ξεπάτωση στο διάβασμα που έριξε η δεκαεννιάχρονη ένα χρόνο πέρσυ, το ρολόι δουλεύει μόνο για όταν είναι να πάει στην ντίσκο.

Το πέταξε κάτω και έριξε αμοιβαία πάνω του όλες τις ζακέτες που σχημάτιζαν αυτόν τον σωρό.

Έτρεξε στο σαλόνι να μαζέψει το πεταμένο μακιγιάζ, από το πάτωμα, ώστε να βαφτεί.

Κοίταξε και κάτω από κάθε καναπέ, ήρθε αντιμέτωπη με παλιά πιάτα, χαρτιά ακόμη και κόμικς όλα χωμένα και κρυμμένα λες και τα έβαλε εκεί προσεχτικά τόσο ανέμελα.

Κατω από το μαξιλάρι της πολυθρόνας βρέθηκε το μπλουζάκι που έψαχνε και λίγο πιο πέρα σκονισμένο και τσαλακωμένο το χαμηλοκάβαλο της.

Πήγε στον κοντινότερο καθρέφτη και έβαλε λίγο από όλα, ξέρει αυτή λίγο από το ένα λίγο από το άλλο προϊόν και ίσως λίγη σκιά απλωμένη με το δάκτυλο της.

Ντύθηκε έπειτα και έχωσε μέσα στην πίσω τσέπη της ένα πακέτο τσιγάρα το οποίο τσακίστηκε και έμεινε μόνο ο αναπτήρας όρθιος, λίγα λεφτά ,όμως σκοπεύει να την κεράσουν προφανώς, ένα κιτρινιασμένο κλειδί που ήλπιζε να ήταν το σωστό και πέρασε την πόρτα του σπιτιού της.

Ποτέ δεν έπαιρνε τσάντα μαζί της, το θεωρούσε άχρηστο αξεσουάρ, ίσως απλά να τα βάλει στην τσάντα της φίλης της όπου έχει σκοπό να πάνε μαζί.

・❥・

Έβγαλε τον αναπτήρα από την τσέπη της και έπαιξε λίγο με το φως. Το έσβηνε, το άναβε. Έπιανε στα χέρια της πεσμένα φύλλα και τα τύλιγε στις φλόγες, μόλις είχαν καεί εντελώς τα πάταγιε στο τσιμέντινο έδαφος.

Στο τέλος, τράβηξε ένα τσιγάρο από την πίσω τσέπη και του έδωσε ξανά το σχήμα του.

Σταμάτησε σε ένα παγκάκι προσπαθώντας να το ανοίξει, γιατί είχε έντονο αέρα. Είπαμε Φλεβάρη έχουμε.

Προσπαθώντας να το ανοίξει κοίταγε τα παπούτσια της, έξινε τις λάσπες από το κάτω μέρος της μποντας όταν πρόσεξε πως βρώμισε κάτι μικρά γράμματα.

Με μία ρόδα ⋆˚‧₊˚⍣ Sirius BlackWhere stories live. Discover now