სახლის კარები რომ გავაღე კარებში დედ-მამა დამხვდა და მითხრეს რომ დივანზე დავმჯდარიყავი დავჯექი და...
-რა მოხდა?-
-ნუ..... -ვერადავერ ამოღერღა დედამ რაც იმის მიმანიშნებელია რომ კარგი არაფერი არ მელის წინ
-რა მოხდაა-უკვე ნერვები მეშლება
-მე და დედამ გადავწყვიტეთ რადგან გამოცდებში ჩაიჭერი ქმარი უნდა გაგირიგოთ ჩვენ საქმრო უკვე შერჩეული გვყავს-გზადაგზა მეტირებოდა-
-რატოოო რატომ მაინც და მაინც მე-ბოლო ხმაზე ვუღრიალე თან ვტროდი
-დამიჯერე ჯონ ჯონქუქი კარგი ბიჭია-დედა
-მადლობა უნდა მითხრა რომ საერთოთ გრთავ უფლებას რომ ბიჭი მოიყვანო და შენ კიდე მიყვირიხარ-
-მადლობა-ვუთხარი და სწრაფად ავედი მეორე სართულზე
ლეპტოპი გავხსენი დაადავიწყე ჯონ ჯონქუის ძებნა იქნებ გავიგო ვინ არის ეს ნაბიჭვარი მაგრამ ნე ამას არ დავუშვენ არ მივცემ ცცემს მსობლებს იმის უფლებას რომ გამყიდონ ძილი მომერია ამიტომ მოვწესრიგდი და დავიძინე, ვიწრიალე და ვერ დავიძინე ამიტომ ქვევით ჩავედი და სამზარეულოშს დავჯექი რადგან ჯერ კიდევ არ ეძინათ მშობლებს, ისინი ტელევიზორში რაღაცას უყურებდნენ და იცინოდნენ როდესაც დამთავრდა ტელევიზორი გამორთეს და ლაპარაკი დაიწყეს
-რა უნდა ვქქნათ თეჰიონზე-დედა
-არ ვიცი-მამა
-არადა ჯონქუქი მართლა კარგი ბიჭია-დედა
-რა იცი რომ ასეთი კარგია-მამა
-გული მიგრძნობს აი ხვალე მოვლენ და ნახავ-დედა
-კარგი კარგი წამოდი დავიძინოთ-მამა
ავიდნენ და მარტო დამტოვეს მეც ავედი და ჩემ ზმას შვეჯახე რადგან კიბეებისკენ ვიყურებოდი ისე ძლიერ შევეჯახე რომ დავეცი და ხელი ვიტკინე მაგრამ ჩემი ძმა ისე წავიდა ვითომდაც არაფერი წამოვდექი რა უნდა მექნა ლოგინში ჩავწექი და ფიქრი დავიწყე თუ რა მოხდებოდა ჩემსა და ჯონქუქს შორის და ცრემლი მომადგა არ მინდოდა არაფერი გარდა სიკვდილსა ალბათ რამოდენიმე კვირაში ქორწილი მექნება ისეთ ადამიანთან ვისაც არ ვიცნობ! არ მინდა არა არა და არა მაგრამ სხვა გზა არ მაქ ამ ფიქრში მალევე ჩამეძინა.
დილით რომ გავიღვიძე დედა თავზე მადგა
