Part 12

5 0 0
                                    

Regine's POV:

Daming tanung ni Amanda ha.

Kaya ba to pumunta dito dahil magtunung lang ng magtanung?

But Aym still curious kanina.

Can you see, when she saw Roger. Yung eyes nya sparks. Like a firework dancing in the sky that gives brightness and attention.

Kailangan ko mainvestigate yang nafefeel ni Amands.

Just to be sure of course.

Kahit MU lang kame ni Roger, baka maagaw pa nya sa akin yan.

Damn. Can't move on.

Stay focus, Reg. Stay focus.

"Oh yea. Huy Roger! Ang tahimik mo bakit? What's the prob?"

Walang kibo. Wala mang sinabi. Kaasar talaga. Hahaha

Tas yung naguusap kame ni Amanda, biglang nag beep phone ko. Si Roger ang nagtext.

-kaya ako di makapagsalita dahil andyan si Amanda. I want to be free with you. I need to go na. Maybe next time?

Ayt. Ano bayan!? Sayang naman yung foods and also yung pagpunta nya. Di sulit.

"Guys Regine & Amanda, I need to go home."

"Why Roger? Is there something wrong?"

Pagtatakang tanung ni Amanda.

Parang dismiyado sya sa tanung nya.

"My mother is calling me na eh. Well, take care you gurls."

Nagmadaling naglakad si Roger sa door and ran off towards the gate.

"Uhmmm, Reg. Sorry. I can't be here any longer. I need to go home na ren. Its getting darker na eh. Madami pa naman dyan sa labas magnanakaw. Okie. Bye bestie."

"Okay? Bye."

Nakakapagtaka tong araw na to. I thought this would be our fantastic night. I just got ruin. Atup!

Bakit pa kasi pumunta si Amanda eh. Okay lang naman sa akin na pumunta sya pero kailangan na sabihin nya sa kin. Para masabi ko ren kay Roger. Gosh!

Wat A Lyf I'm holding right now?

G-shock talaga oh! I'm tired. How bout this foods? Saan ko naman ito ilagagay.

Well. No choice. Kain na lang. Sayang naman.

Kinain ko lang. Badtrip tuloy.

Naiyak na ako habang kinakain yung chichirya.

Yung iniisip mo yung sacrifices mo tas ibabalewala lang nila.

Mga walang pakundangan. Di man lang nag Thank You.

Hayys. Sarap tampalin ng shoe box.

Naabutan ako ni mommy na umiiyak.

"Ohh, Honeey anak. Why are you crying? Is there any problem between the both of your friends? Tell me anak. And what's this foods? Ang dami ha. Well how's your bonding with Roger? Isn't great?"

"No mommy, its not great."

Then I go upstairs and went to my bedroom.

I cried & cried a lot.

Di ko alam kung magpapakita pa ako kay Roger na may problema o plastikan? How bout kay Amanda. That evil girl. Gosh! Mangaagaw talaga. Pero, wala panaman akong evidence eh. So I should stop calling here "evil girl" if I don't have any evidence between her and Roger.

I disapointed myself cause I didn't finish my convo with my mom. I didn't also respect her. Mygosh. What I've been done.

Kaasar kase eh. Ganito pala magalit noh. Lahat ng bagay nadadabog mo, pati yung di kasama sa gulo nadadamay na ren. Actually is not a gulo. Its just a thing that I always wonder. Yung feeling na bumibilis yung mundo mo. Tangina! Drama nanaman. Eyshh. Why so mad?

I should think and plan this bonding first. Dapat pala di ko muna tinuloy tong planong to' kung ito naman ang mangyayare.

How so stupid?!

Inisip ko dapat muna ito. I should on-hold this plan eh.

Kung may time machine lang. Sana nabalik ko na to. At di na ako nangiyak ngiyak sa lungkot at inis.

Wala talagang Forever! Ako na mismo nagsasabi.

Miski sa friendship. Wala. As in wala.

Maybe I should stop calling her or whatever. Makakabuti pa yun sa kakuluwa nya. Baka nga may plano yun eh.

Kk. Stop thinking Reg. Di yan makakabuti sa kalagayan mo ngayon.

So, dinaan ko nalang sa tulog. Idont even care if someone calling me, chating or texting me. Ang mahalaga, makahakbang ako sa pangyayaring ito.

I'm In love with my bestfriend Where stories live. Discover now