Chapter 26

17 2 0
                                    

Allison Fae

ANO naman ang ginagawa niya rito? Matagal na akong walang balita sa kaniya, at hindi na rin ako nagtanong ng tungkol sa kaniya sa mga ibang close friends namin na nakakausap ko naman no'ng nakaraang buwan.

Ito ang unang beses na nakita ko siya after what happened. Mukhang okay naman ito at masaya pero ang hindi ko lang maintindihan kung bakit ang sama ng tingin niya sa amin.

Wala naman kaming ginagawa ni Raven, ha.

“Lapitan mo na, ako na lang kukuha sa order ng ibang customer,” sambit ni Raven at iniwan na ako.

Lumunok ako ng ilang beses bago napagpasyahang lumapit sa pwesto niyo.

“What is your order, sir?” tanong ko at iniwasang mautal.

Umigting naman ang panga nito at mariin akong tinignan. Hindi ito nagsalita at nakipagtitigan lang sa akin.

His hazel-brown eyes hypnotizing me to look at his. It’s alluring and addicting.

“Stop the act, babe. . .” mahinang sambit nito.

Hindi ko siya maintindihan. Mukha ba akong umaarte?

“I want talk to you, c-can you sit beside me. . . Ahm, I mean, can you sit in front of me? I really just want to have talk with you. . .”

Hindi naman ako nakasagot at gustong matawa dahil sa mukha niya. Namumula ang batok at tainga nito, he’s shy, ha.

Pinigilan ko ang sarili at tumikhim ng ilang beses saka umupo sa harapan nito.

“Ano ang gusto mong pag-usapan?”

“I missed you, and it’s still you. . .” sambit niya imbes na sagutin ang tanong ko.

Hindi ako nakapagsalita habang napako ako sa kinauupuan ko dahil sa gulat.

“I know it’s been a months since you’ve left, but you’re still the one I’m looking, the only woman I love. . . I missed you so much. . .” he continued while looking directly at my eyes.

Bumuka ang bibig ko at akmang magsasalita kaso kusa itong tumikom, I feel speechless. I don’t know what I’m going to say.

Yes, I’m already healed and moved on from our past, I also forgive him for what he did. But it doesn’t mean that I already forgot what’s our status.

I never filed an annulment, neither him. Iniisip ko lang ang anak ko, I don’t want that he will grow without using his father surname, especially without father.

We are still married, and we have been away from each other for almost a year. Malay ko bang may ginawa ito habang wala kami sa piling ng isa’t isa.

And yes, I still don’t trust him. He’s the one who broke my trust.

“I-I don’t want to promise anymore, Allison. I’m going to do my best to win you back. . .” pinal nitong sambit at kitang-kita sa kaniyang mga mata ang determasyon, habang ako ay naiwang nakatulala at walang salitang lumalabas sa bibig ko.

“Anyway, wait I have something to give to you,” aniya.

Tumayo ito sa upuan at dali-daling lumabas, isang minuto bago siya dumating na may dala-dalang paper bag at isamg bouquet of flowers.

Lumakad ito papunta sa akin. Habang naglalakad ay kumukuha siya ng atensyon sa ibang customer ng resto, lalo na sa mga babae. Lumapit ito sa akin at inabot sa akin ang dala habang nakangiti ng malaki.

“W-what is this for?” sa wakas may salitang lumabas sa bibig ko, pero hindi ko maiwasang mautal dahil sa gulat.

“Hmm, this is for you?”

“Para nga sa akin pero bakit mo ’ko binigyan nito? Hindi ko naman birthday. Ano ba talagang mayro’n?”

Nagkibit-balikat lang ito at hindi na ako sinagot saka umupo na ulit sa upuan sa harap ko habang nakangiti pa rin.

Aba!

Nilapag ko sa bakanteng upuan ang bigay niya, mamaya ko na lang siguro bubuksan. Nakakahiya naman na dito ko pa buksan sa harapan niya baka sabihin niyang masyado akong excited kung anong laman ng paper bag.

“He’s your order, sir, ma’am. . .” biglang sulpot ni Raven na may dalang hot chocolate at isang coffee. Nilapag nito sa lamesa, kumindat pa ito sa akin bago umalis pero pagkatapos ng ilang segundo ay bumalik ito na may dalang dalawang slice ng cake.

Bumalik ito ulit at may dalang steak at pasta at dalawang wine glass, umalis ito at bumalik na may dalang wine. Nilagyan nito ang wine glass, pinuno nito ang kay Blaze at halatang sinadya nitong damihan habang sa akin ay konti lang.

Tahimik lang akong pinagmamasdan siya at pinanlakihan ng mga mata pero kinindatan lamang niya ulit ako.

Tinignan ko naman si Blaze na sobrang sama ng tingin kay Raven, parang handa ng patayin ito ano mang oras dahil sa sobrang sama ng tingin niya.

“Do you still need anything, my love?” mapilyong tanong ni Raven at sinulyapan pa ng tingin ang kaharap kong lalaki.

Para talagang tanga itong si Raven. He’s digging his own grave! Bukas talaga may paglalamayan na.

“Mukhang ma-d-deads na ako kapag kausapin pa kita ulit,” mahinang bulong nito, sinadyang kami lang ang nakaririnig.

“Can you stop flirting with my wife, Raven Villarosa. . .” may diin sa bawat salitang binigkas nito.

Agad namang natahimik si Raven. “Chill, bro. I know what I’m doing, and I just want to make sure na hindi mo na sasaktan pa si Allison. She’s been through a lot, she was alone when she needs you. . . you weren’t there when she gave birth to your child, you weren’t there when she needs someone to help her to take care of your child. . .” Raven said, calming his self not to shout  “Hindi mo alam kung ilang puyat, at iyak ang ginawa niya no’ng mga oras na wala ka, hindi mo alam kung ilang beses siyang sumuko pero dahil sa kay Dio, sa anak niyo patuloy pa rin siya lumalaban—” I cut him.

“It’s enough, calm yourself first, Raven. . .” sambit ko at tumingin kay Blaze na hindi makapagsalita.

“I’m calm, Allison. I’m just stating a fact. Baka marealize ng asawa mo kung ano ang ginawa niya sa ’yo. You suffered a lot while with him. . .”

“Please, Raven. Tama na,” pakiusap ko sa kaniya at agad naman niyang sinunod.

“Sorry kung nakialam ako sa problema niyo, I saw how you have been through habang pinapalaki mo si Dio, even though I can see the you’re happy to what you’re doing, pero hindi mo ako malilinlangan, when I slept to your house one night, I heard you, I heard your sobs while praying to God, asking what you have done wrong, and begging to less your pain. . .  I don’t want you to be hurt again, alam kong gano’n din si Sabrina. . .”

Mahabang aniya at saka tumayo at nagpaalam na sa amin.

Pareho kaming naiwang nakatulala ni Blaze at walang lumabas niisang salita sa aming bibig.

“I’m sincerely apologize. It’s my mistake, everything is my fault. I’m really sorry, Allison for everything what I did. I’m so sorry. . .” he sincerely apologize and left me dumbfounded.






Fri081922 1:18 am

Prisoner WifeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin