💜စေတန်ရဲ့သတို့သမီး💜
အပိုင်း(၁၅)
💛💛💛💛
"မင်းကကိုယ့််မိန်းကလေးပဲ..ကိုယ့်နားကနေဘယ်ကိုမှ
ထွက်မသွားရဘူး..."
အေးစက်နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေနှင့်..သူ့အကြည့်တွေက
အသင့်ရဲ့.. နူတ်ခမ်းလွှာလေးတွေဆီစူးစိုက်လာခဲ့ရင်း
လက်မနှင့်...နူတ်ခမ်းသားလေးတွေကိုဖိပွတ်သည်။
"မင်းရဲ့..အရာအားလုံးကိုကိုယ်ပိုင်တယ်...."
"ဟင့်အင်း..အသင့်ကိုရှင်မပိုင်ဘူး...အသင်က
ရှင့်ရဲ့မိန်းကလေးမဟုတ်ဘူး..."
မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ..ခေါင်းကိုတွင်တွင်ခါပြီး..
ငြင်းနေတဲ့သူမပုံစံက..နေ့ရဲ့စိတ်ရိုင်းတွေကိုနိုးဆွ
နေသလိုပင်..နေ..သူမကိုဖက်ထားတဲ့လက်တွေကို
ပိုပြီးတင်းကြပ်လိုက်တော့..သူမမျက်နှာလေးမဲ့..
သွားသည်။နေ..ထိန်းချုပ်ထားတဲ့စိတ်ကိုလွတ်ပေး
လိုက်ကာ..သူမနူတ်ခမ်းတွေကိုကြမ်းရှစွာသိမ်းယူ
လိုက်သည်။
"အွင်း...ဟွင်း...."
အသင်...သူ့ရင်ဘတ်ကိုအတင်းထုရိုက်ရုန်းကန်
နေပေမဲ့မရ...သူအခုလိုကြမ်းတမ်းစွာပြုမူတိုင်း
အသင်...အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားရစမြဲ..အခုလဲ..
အသက်ရူမှားစေလောက်သည့်...သူ့အနမ်းတွေ
အောက်မှာ..အသင်..သတိလွတ်မသွားရအောင်
မနည်းကြိုးစားနေရပေမဲ့....
"......."
နူတ်ခမ်းကိုနမ်းနေတာကိုလဲ..လုံးဝအလွတ်မပေးပဲ
အသင့်...ခနာ္တကိုယ်လေးကိုဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး
သူကခြေလှမ်းတွေကိုလှမ်းလိုက်တော့..အသင်
နောက်ပြန်လေး...လျှောက်လှမ်းလာရကာ
"ဘုန်း..."
တံခါးချပ်နှင့်ကျောပြင်ထိကပ်သွားတော့..အသင်မျက်လုံး
လေးတွေကြောက်ရွံ့မူ့များနှင့်ဝိုင်းစက်သွားရ၏။
သူကအသင့်ကိုနမ်းနေတာကိုရပ်လိုက်ပြီး..တံခါးကို
ဖွင့်လိုက်သည်။
"ဒုန်း.. .."
အသင့်ကိုအရုပ်တစ်ရုပ်လို...အခန်းထဲဆွဲသွင်း
လာရင်း..တံခါးကိုဆောင့်ပိတ်လိုက်သံက...ကျောချမ်းစရာ။
YOU ARE READING
စေတန်ရဲ့သတို့သမီး
Romanceဆာကူရာပန်းလေးတွေက...မင်းနဲ့တူတယ်... သူက...နေရောင်အူံ့မိူင်းပြီးလင်းလင်းထင်းထင်း မရှိတဲ့အချိန်မျိုးတွေကုန်ဆုံးခါနီးမှာပွင့်တတ် တာမို့...ဆာကူရာပန်းလေးတွေက...ကံကောင်းခြင်း အချစ်၊ပျော်ရွှင်မူ့စတာတွေကို...ကိုယ်စားပြုတယ်လို့ ဂျပန်လူမျိုးတွေကယုံကြည်ကြတယ်...
