7. bölüm

101 97 10
                                    

Yaklaşık 20 dakikanın sonunda Hava alanındaydık uçak ile İstanbul ve Eskişehir arası nerdeys 1 saati bu yüzden Bulut uçağı seçmişti.

                                             ...

1saat adar sonra Eskişehir'e varmıştık yol boyu ağlamış ve gökyüzünü izlemiştim Bulut ağlamam gerektiğini güçlü olmam gerektiğini söylese bile onu dinlememiştim ve ağlamaya devam etmiştim.. nemli gözlerimle Bulut a baktığımda onunda bana baktığını gördüm 'ne var  ' bakışı attığımda kafasını iki yana sallayıp dudağını büzmüştü.
Dakikalar sonra karakola vardığımızda anne ve babamın eşyalarını v mezar yerlerini öğrendikten sonra yola çıkmış mezarlığa doğru gidiyorduk evet hala ağlıyorum ..
Mezarlığa vardığımızda ilk işim ikisinin mezarlarının ortasına oturup ağlamak olmuştu daha sonra dudaklarımı aralayıp konuşmaya başladım
"Hani beni tek bırakmazdınız "
Burnumu çektim elimin tersi ile göz yaşlarımı sildim ve devam ettim.
"Hani zor günümde yanımda olacaktınız  bugün benim zor günüm nerdesiniz?  Niye yanımda değilsiniz Niye ya .."
Dizlerimi kendime doğru çektim kollarımı dizlerime koydum kafamıda  kollarımın üstüne ve ağlamaya devam etim Bulut yanıma gelip eliji omuzuma koydu ve
"Biliyorum zor ama güçlü olmalısın ve inan bana yaşasaydılar her zor gününde yanında olurlardı "...
Yaklaşık yarım saat daha bekleyip mezarlıktan çıktık ve eve gitmeye başladık.
Eve vardığımızda kapıyı açma cesareti bulamadım bu ev bana onlarla olan anılarımı hatırlatıcaktı.. Bulut yapamiycağımı anlamış olmalı ki anahtarı alıp kapıyı açtı ve kolumdan tutup içeri götürdü  yemek yedik biraz konuştuk ona misafir odasında yatak serdim kendimde odama geçtim pek uyuyamasamda uyumaya çalışıyordum
...

İyi geceler biricik lerim 🦋🖤🌃

hayali adamWhere stories live. Discover now