ASEL - İKİ AİLE

1 - Tanışma

     Telefon sesi üçüncü kez odayı doldurduğunda genç kız dayanamayıp telefona uzandı. Onu uykusundan uyandırmışlardı ve fazlasıyla sinirliydi. Arayan kardeşi olarak gördüğü en yakın arkadasıydı.

 " Umarım uykumu bölmeye değecek kadar önemli bir şey için aramişsındır ." Dedi Kız

  Sesi fazlasıyla sinirliydi.

 " Sana da günaydın Badem . "

 " Günün aymasına daha var Asel  "

  " Gün çoktan aydı . Sen tembelsin. "

 " Konuya gel  devam etmem gereken bir uykum var"dedi Bade

  " Tamam Badem şimdi sakince yatağından doğrul ve şirkete gel "

  " Sabah sabah ne oldu ki?"

  " Kafan hala yerinde değil galiba. Hani sen patronsun ya bir işin var . Bir şirketin var" dedi Asel
 
  Babasının şirketinde onun da bir görevi vardı. Tabi bunları Asel de halledebilirdi.

 " Sen de patronsun sen halletsene ne olduysa"

  " Ne çok konuştun sabah sabah . Ben dün gece depoya mal indirdim. Onunla uğraşmam lazım. Sana yetişrim " dedi Asel

  " Yine mi Asel" dedi Bade

   Asel yapmaması gereken işler yapıyordu. Kendini tehlikeye atacak işler.

  " Şşş benim işlerime karışma Bade hadi kalk . "

 " Of tamam dedi Bade. Telefonu kapatacakken durdu

  " Asel " Dedi Bade

 Asel onun ne demek istediğini anlamıştı.

  " Bakarız Bade."

  Asel telefonu kapatıp odanın tavanıyla bakıştı bir süre . Bir kaç yıl önce tanıştığı kız ile şimdi hem kardeş hem ev arkadaşı olmuşlardı. Asel ona hayatla ve zorluklarla başa çıkmayı öğretmişti.
  Bade Asel ile tanıştığında yıkilmış haldeydi. Daha on beş yaşında evden kaçmak zorunda kalmıştı.
    Babası ve abisinin eziyetlerine daha fazla dayanamıyordu. Hayatı boyunca hep ezilmiş dayak yemişti. Babası onu liseye bile göndermemişti. Annesi ona sürekli hakaretler ediyordu , abisi onu dövüyor, eve hapsediyordu. Sonunda babası ona daha fazla bakamayacağını söyleyip  onu otuz iki yaşında dul ve zengin bir adamla evlendirmek istemişti.
     Bade bunu ilk duyduğunda ilk kez babasına karşı çıkmıştı. O gün babası onu güzelce dövmüş kolunu kırmıştı. 
     O adam ise Badeyi o halde görünce babasına kızmıştı. Bade aslında parayla satın alındığını o gün ögrenmişti. Babası onu Arif denilen adama satmıştı.
     Iki hafta evde hapis kaldıktan sonra sonunda nikahın kıyılacağı gün annesini atlatıp kaçmayı başarmıştı. Fazla kaçamayacağını biliyordu. Polisler onu babasına teslim edecekti. Yardım isteyecek kimsesi de yoktu. Gece kalacak yer bulmak umuduyla gezinirken sokak arasından duyduğu sesler ile merakına yenik düştü. Belki başı belaya girecekti ama o an bunu umursamadı
 
  Sokağın köşesinden başını uzatıp neler olduğuna baktı. Kisa boylu bir kızın iki adamı yerde tekmelediğini görmeyi beklemiyordu tabi.
    Görüntü o kadar inanılmazdı ki bir süre gözünü bile kırpmadan kızı izledi. Kız yerdeki adamı tekmelerken diğer adam kalkıp elinde bıçakla kızın arkasından ona saldırmaya hazırlanıyordu.  Kız farkında bile değildi. Bade sokağın köşesinden yerden avucuna sığacak büyüklükte bir taş aldı ve bıçaklı adama fırlattı. Taş adamın başına denk gelmişti. Adam bağırınca Asel arkasını dönüp adama baktı. Sonra dönüp Badeye baktı. Yerdeki adamı bir kac kez daha tekmeleyip iki adam da bayılınca saçlarını düzeltip kapşonunu taktı. O Badenin yanına gelene kadar Bade onu inceliyordu.
    Kisa dalgalı saçları esmer teni, iri kahverengi gözleri ve minyon bir yüzü vardı. Tatlı bir gülümseme ile Badeye yaklasıp elini uzattı.

  " Merhaba ben Asel"

Bade elini sıkarken hala onu inceliyordu. Aselin üzerinde pembe tavşanlı bir pijama takımı vardı ve kapşonunda iki tavşan kulağı vardı.

  " Bade "

" Hayatımı kurtardın. Sağol "

 " Ben gelmesem de halledecek gibiydin " dedi Bade

  " Belki kücük bir yarayla hallederdim. Sonra babam da üstüne kızardı bana " dedi Asel

  Korktuğu şey serseriler değildi. Babası onu evde tutmak için fazlasıyla uğraşıyordu. Bu kez koruma ordusunu bile atlatmayı başarmıştı. Tabi bu iki haftalık evde kalma cezasına mal olacaktı.

  " Evden falan mı kaçtın sen "dedi Bade

  Asel üstüne baktı. Pijamaları üstündeydi.

  " Yok pijamalarla gezmeyi seviyorum ben . "

 " Cidden mi ? Kaç yaşındasın ? On iki?"

 " On beş . Yalnız gitsek mi? "

  Beraber sokakta yürümeye başladılar.

  " Bu saatte neden buradasın ? Kalacak yerin var mı ?"dedi Asel

  Bade üstüne baktı. Kacarken üstü kirlenmişti. Belli ki onun sokakta yaşadıgını düşünmüştü.

  " Yok ama bulurum "

  " Istersen benimle gel "

 " Sana neden güveneyim ki ?"dedi Bade

 " Istersen bu ayılarla kalabilirsin tabi. Pek misafirperver sayılmazlar "

  Bade dönüp boş sokağa baktı. O adamlar gibi başkalarınında olacağını biliyordu. Belki aptallık ediyordu ama onunla gidecekti.