Mazinin Dizeleri

Sokak Lambasının, Gündüze Olan Sevdası

Merdivenler ayaklarımın altından kayarken,
Başımı kaldırıp gökyüzüne bakiyordum.
Saf karanlığın hakim olduğu gündüz ve
Gündüze sevdalanan bir sokak lambası...

Kırgın tebessümlerle indim, basamaklardan,
Oturdum; tabure görevini üstlenen kaldırıma,
Kaldırdım başımı sokak lambasına ,
Karanlığın içindeki iki umutlu sevdalı...

İkimizde beklerdik her gün ;şafak vaktinde
Bekleyişler farklı ;ama amaçlar aynıydı
O ,gündüzü beklerdi; bense kalbimi
İkimizden alınanları beklerdik.

Sahi, neden gündüze sevdalısın lamba
O ,gelince sönüyor ışığın
Peki o ,zaman niyedir bu inatlı bekleyiş
Işığın sönüyor sokak lambası ,ışığın...

Ondan gelen itirazlar çabuk sürmüyordu tabi,
"Onun için karda kışta bekleyen ,
5 saniye görünce ,bütün hakaretleri es geçen,
Beklemeyi zevk hâline getiren biri mi diyor bunu?"

İkimizde birer mecnun ve hatta birer deliydik
Bizim ışığımızı söndürenlere sevdalıydık
Onlar için beklemekten çekinmeyen
Onlar için nefreti bile göz yumanlardandık.

İşte gelmişti benim kalbim
Şemsiyeye ve montuna sarılmıştı iyice
Üşüyor muydu?
Beni görünce bıkınlıkla verdi nefesini

Görmemek için siper etti objeleri çehresine
1 ,2 ,3, 4, 5 saniye...
Mektebe doğru giderken ,gözden kayboldu
Kırık bir tebessümle gökyüzüne baktım.

Felekler ,güneş ışğına bürününce
Karşımdaki , arkadaşıma baktım.
Sokak lambasının, gündüze olan sevdası
Yine ışığını söndürmüştü âşkı...

İşte biz tamda böyle bir anda veda ederdik,
İkimizinde ışığı sönünce...

Kısmet süer