1. Bölüm

114 7 10
                                    

Manyak Hüsnü başımda hadi uçak uçuralım diye zırvalıyordu. Ona göz devirdim.

"Ya Hüsnü git başımdan gerizekalı " diyerek çemkirdim.

"Ben gerizekalı değilim sadece deliyim" diyerek trip atarcasına konuştu.

"Anlamlı anlamlı konuşma" diyerek ensesine yavaşça(!) yapıştırdım.

Hüsnü 43 yaşındaydı fakat ruhu tam bir veletti. Deliler hastanesinin en çılgın amcası... Karısının dırdırı yüzünden delirmiş ve deliler hastanesine girmişti. Düşüncelerimden sıyrılıp,

"Neyse Hüsnü ben gidiyom" deyip kalkıp odama çıktım.

Kendimi yatağıma attım. Kollarımı başımın altına koyup yatağıma olan aşkımı düşünmeye başladım. Yatak deyince aklıma bir anım gelmesiyle gözlerim doldu.

Yatağımda mışıl mışıl uyurken üvey annemin başıma gelip beni boğmaya çalışması. Ve babamın hiçbir koşulda bana değil de o uğursuz kadına inanması..

aga be.

Aniden kapının uluslararası uyuşturucu operasyonuna baskın yapılmış gibi açılması beni bu düşüncelerimden sıyırarak ödümü aniden bokuma karıştırdı. Gelen tabikide salak Hüsnü'ydü.

"Hüsnü noluyor gerizekalı" dememle gözüme birşey girmesi bir oldu. Gözümü çıkaran şeye baktım. Hüsnü' nün pembe kalpli uçağını gördüm.

"Lan gözüm gerizekalı" diye bağırdım.

"A bi gözüne tek mi girmiş" diyerek bir uçak daha attı. Bu seferki burnumun içine girmişti.

"Ay şimdi sümüklü olmuştur o ıyk" diye söylendi.

Kalkıp Hüsnü"ye dalmak için yerdeki pandufumu alıp fırlattım.

" Bu ne gız öff çok da pis kokuyor" diyerek burnunu eliyle tıkadı. Bu sefer mezuniyetimde giydiğim kırmızı topuklu ayakkabıyı elime aldım.

"Sen onu bana fırlatmicaksın dimi" diye korkuyla konuştu. Bende gözlerimi sinsice kısıp ona sırıttım.

Ayol tabi fırlatcam.

Haşa giymek gibi bi niyetim yok be.

Tam fırlatmak için kaldırdım. Hızlı bir şekilde düşmana fırlattım. O sırada kapının ordaki Hüsnücüm korkuyla kenarı atladı. Ardından karı çığlığı duydum.

"Lan siz deli misiniz" dedi kafasını ovuşturan hemşire. Iıı şey kırmızı topuklarımı hemşireye atmış olabilirim sanırım.

"Evet" diyerek atıldı Hüsnü. Hemşire göz devirdi.

"Sorduğum soruya bak bide" diye söylenerek gitti.

Kapının oraya gittiğimde Hüsnü'nün kırmızı topuklarımı giymeye çalıştığını görmemle kahkaha atmam bir oldu.

"Lan kızım kuş gibi ayağın var bu bana 30 numara güccük" diye söylendi. O sırada akşam yemeği vakti gelmişti.

O da "YAŞASIN YEMEK" diye yarım yamalak giydiği topuklularımla merdivenlerden yuvarlanarak aşağı gitti.

Ne deli adamlar var!

Bende yemeğe olan aşkımdan hemen Hüsnü'nün peşinden gittim.

Lan sanki yemekhane midemde gibi hissediyorum. Merdivenlere zorla tırmandım. EVET ZİRVEYE ULAŞTIM. Sol taraftaki odama gidip bir hışımla yatağıma ışınlandım. Yine yatağım yine ben yine hüzünlenwek.

Buraya geleli neredeyse 6 ay olmuştu. Siktir! gençliğim burda çürüyecek. Pekala ciddileşiyorum! Buraya geldiğimde 21 yaşındaydım. Şansa bak ki hala 21 yaşındayım.

Gerizekalı görende 10 yıldır burdasın sancak.

10 yıl geçmiş gibi ama..

Kapının tıklanması ile gel komutu verdim. Gelen hemşireydi.

"Mavi ziyaretçin var" deyip gitti. En son 4 ay önce ziyaretçi olarak babam gelmişti. Büyük ihtimalle babamdır diye düşünerek aşağıya indim. Gelen kişiyi görmemle burnumdan solumaya başladım.

Gelen üvey annemdi!

Buraya girmemin sebebi olan kadın!

________°________°________°

Yeni hikayee hayırlı olsun wuu. Bu kitabı ben ve kuzenim birlikte yazıyoruz. ORTAK HESAP yani.

İyi okumalar! Çok eğlencez bu deliler hastanesindeee djspejgpsjffkc

Tabi eğlendiğimiz kadar da hüzünlencezde..

SAHTE DELİWhere stories live. Discover now