GECE GÜNEŞİ

KIŞ GÜNEŞİ | HERKESE İNAT

Ne yapacağımı bilemez bir şekilde bankta otururken gözyaşlarıma engel olamadım. Elimin tersiyle gözlerimi sildikten sonra başımı öne eğdim.

Yiğit benim için çok farklıydı. O benim ilk yüz yüze görüştüğüm arkadaşımdı.

Herkes yanımdaydı, sessizce oturuyorlardı. Gözyaşlarımı silip Evran'a baktım, siniri geçmişti. Yiğitle kavga etmişlerdi ve bu beni daha çok üzüyordu. Yiğit kavgadan sonra çekip gitmişti, biz de ne yapacağımızı bilemeyip dışarı hava almaya çıkmıştık.

"Hepsi benim yüzümden. Üzgünüm Nil." Dedi Volkan sessizce. Yiğit'in yanına gitmek yerine burada kalmayı tercih etmişti.

"Neden bu kadar abarttı ben anlamadım, kötü bir niyetimiz yoktu ki!" Dedi Nehir sinirle. Ardından ayağa kalkıp öfkeli sesiyle devam etti;

"Abi ben anlamıyorum gerçekten. Bu kız niye bir türlü mutlu olamıyor? Biz niye beceremiyoruz bunu! Biri bitiyor diğeri başlıyor, sikeceğim bu ne ya!" Gerçekten çok sinirliydi ve Yiğit'i suçluyordu. Gözyaşlarımı silip derin bir nefes aldım ve Nehir'e döndüm.

"Hayır Nehir, böyle düşünme. Yiğit'in haklı olduğu noktalar var. Buna hiç karışmamamız, kararına saygı duymamız gerekiyordu. Ki zaten o da buna kızdı. Olay Volkan değildi." Dediğimde Evran kolunu omzuma atıp hafifçe gülümsedi.

"Evet ama Volkan da bizim arkadaşımız. Sadece ona yardım etmek istedik. Ayrıca Nehir haklı, bu kadar abartmaması gerekiyordu. En azından bizi silip atacak kadar." Evran da doğru söylüyordu.

"Ben Yiğitle konuşmaya gidiyorum." Volkan'a başımı salladığımda arkasını dönüp gitti.

"Umarım barışırlar." Diye mırıldandım.

"Yemin ederim pamuk şeker bu kız. Olaya bak, Yiğit sana demediğini bırakmadı ama sen hala onun mutluluğunu düşünüyorsun." Dedi Nehir şaşkınca.

"Ne yapayım Nehir? Yiğit benim arkadaşım, düşüneceğim tabi."

"Sen çok iyi kız." Dedi Violet gülümseyerek. Ben de hafifçe gülümseyip başımı salladım.

"Bugün babam eczanede nöbetçi, eve gelsenize film izleriz." Dediğimde Evran ve Nehir onayladı. Violet ayağa kalkıp Evran'ın karşısına geçtiğinde bakışlarımız ona döndü.

"Ben bugün dönüyor Amerika'ya." Evran'ın kaşları çatılırken başını neden dercesine salladı.

"Arkadaş çağırdı beni, tatil diyor."

"Emin misin?"

"Evet, hem sen de iyisin artık. Bak, Nil yanında. Bana ayrılan süre bitti."

"Her şey için teşekkür ederim." Dedi Evran saçlarımla oynarken.

"Ne demek!"

"Hoşçakal." Dedim gülümseyerek. Gitmesine sevinmiş miydim? Evet, kesinlikle sevinmiştim. Bu kızın sevdiğimin ve arkadaşlarımın etrafında olmasını istemiyordum.

Evran ayağa kalktığında Violet ona sıkıca sarıldı. İçimdeki kıskançlık duygusunu törpüleyemiyordum. Gidecek Nil, bir daha onu görmeyeceksin.

"Görüşürüz Evran, seni çok özleyecek ben."

Seni çok özleyecek benmiş! Seni bir döveceğim göreceksin!

"Belki tekrar görüşürüz. Ben de seni özleyeceğim. Seni havaalanına bırakmamı ister misin? Çok apar topar oldu böyle."

"Ben topladı valizleri, taksi gelecek."

"Tamam o zaman... Kendine dikkat et."

"Sen de, çav!" Violet gülümseyerek hepimize el salladı. Nehir sahte bir gülümsemeyle el salladıktan sonra göz devirerek önüne döndü.