Still into you (Professor Series #2)

Kabanata XLVIII

Kabanata XLVIII

Ruined

Tahimik kaming dalawa sa sasakyan habang papunta sa building. Dmitri's in deep thought. Ganoon din ako.

Noong kumalma ako sa pag-iyak, doon ko kinwento ang lahat kay Dmitri. Because he has the right to know about what happened. Ayaw kong itago sa kanya ang bagay na ito kahit pa takot akong baka hindi niya na ako tanggapin pagtapos ng malalaman niya. Hindi siya nagtanong nang matapos ako. Instead, he held my hand and started driving.

Kumalma ako sa ginawa niyang iyon. Because I'm not sure I'll be able to answer his question if ever he has. And I'm not ready for anything he has to say to me.

I'm just really thankful that he's here with me. That I'm now not alone. Because I have him.

Nang makarating kami sa office, nandoon silang lahat na naghihintay. Agad akong sinalubong ng yakap ni Mommy at tinanong kung ayos lang ako. Nagulat nga ako nang makita si Kuya Ethan na naroon katabi ni Daddy!

"Are you okay, anak?" medyo naluluhang tanong ni Mommy.

Lumapit si Daddy sa akin at bakas sa mukha niya ang pag-aalala. Habang si Kuya Ethan ay sinalubong si Dmitri at kinausap. I saw how Daddy looked at Dmitri and then to me. Pero wala siyang sinabi.

"Tita already told me about what's that all about.. And I'm really sorry to hear about it...." sabi ni Miya nang kausapin niya ako.

Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin. Nangilid ang luha ko pero pinilit kong hindi iyon tumulo. Ram was also there. Nalaman ko ngang pauwi na dapat siya pero bumalik nang makita ang kumakalat sa internet at agad na tinawagan ako at binalita kay Miya iyon.

"Hindi namin alam kung kanino unang nanggaling ang mga kumakalat. Sa sobrang dami nang pinagmumulan ngayon, medyo mahirap alamin kung saan talaga ang source," pagpapaliwanag ni Miya sa amin.

Mr. Anderson was also there. Nagulat na lang ako nang pumasok din siya sa kwarto kung nasaaan kami.

"But we'll make sure to take down all of the videos and pictures circulating online. Pinapahanap ko na rin kung saan iyon nanggaling.." si Mr. Anderson.

Ram held my hand. "This will be over soon..." he said with so much concern in his eyes.

Tumango ako. I've been so blessed to have someone like him. To have these people in my life.

Everyone looks so worried about what's happening. Daddy looked angry but I know he's keeping it in.

"Tomorrow, we will release a statement to the public. Hindi mo na muna kailangan pumunta rito, Eleanor. Magpahinga ka muna. Kami na ang bahala rito..." Miya said to me.

"W-What about the last shoots?" tanong ko.

"That can wait, anak!" medyo naghihisteryang sabi ni Mommy at nasapo ang noo.

Mr. Anderson agreed, "Pwedeng ipagpaliban iyan. Just take a rest for a while until the issue subside. Your mental health is more important than this,"

Hindi na ako nagsalita pa at tumango na lang. Nagpatuloy sila sa pag-uusap kung paano aaksyunan ang nangyaring ito. They've decided to take it to the press and make sure to press charges sa taong nagpakalat nito.

Kuya Ethan, Daddy, and Dmitri were in the corner of the room. Seryoso ang mga mukha at mukhang seryoso rin ang pinag-uusapan. They all look angry but they are so calm while talking silently.

"Hindi nakulong..." narinig ko sa pinag-uusapan nila.

Mas lalo nilang hininaan ang boses nang makita nila akong nakatingin sa banda nila.