Zawgyi
"ငါ့ကိုအရပ်အားကိုးနဲ႔အႏိုင်ကျင့်တယ်ေပါ့ေလ"
"အ!"
ဘယ်လိုမွမမွီတဲ့အဆုံးလူစဥ်အမွီလွန်ပြီးရွည်ထွက်နေတဲ့ခြေထောက်ကိုကန်လိုက်ေတာ့ခွန်းေသာက်နာသွားသည်မလို႔ခါးကိုင်းလိုက်မိသည်။ခါေႏွဦးကလည်းရွိနေတဲ့အခွင့်အေရးကိုအလွတ်မခံဘဲခွန်းေသာက်လက်ထဲကရေဗူးကိုလုပြီးေခါင်းေပါ်ကနေပြန်ေလာင်းခႀလိဳက်သည်။
"ကဲ မွတ်ပြီလား ေအးလားမေအးဘူးလားေပြာ"
"ဟုတ်ပါပြီျဗာ ၾကႇန်ေတာ်ၿမိဳးအ႐ုံးေပးပါပြီ မေဆာ့ေတာ့ဘူး ရွာထဲသွားမယ် လာ"
အရင်ကခွန်းေသာက်လက်ကိုဆွဲပြီးေပြးခဲ့ဖူးတဲ့လက်ဖဝါးကိုသူကပြန်ဆွဲကာရထားဘူတာကနေရွာထဲထိေပြးလာလေသည်။ေပြးရသည်ကိုေမာပုံမရတဲ့ခါေႏွဦးကရယ်ေမာရင်းတဈခၾက်တဈခၾက်သူ႔ေၾကာ်ေပါ်ခုန်တက်သည်မလို႔ဟန်ခၾက်ညီေအာင်ထိန်းရသည်ကအႏိုင်ႏိုင်။
"ဦးေလးငတိုး ကိုကိုကြီးတို႔ ဘကြီးတို႔ေရ ဥသြပြန်လာပြီၿဗိဳ႕"
သူကြီးအိမိေရာက်ေတာ့သူ႔ေၾကာေပါ်ကနေအသံေအာင်ေအာင်နဲ႔ခုနဈအိမ်ကြားရွဈအိမ်ကြားကုန်းေအာ်လိုက်တာေကြာင့်ငတိုးေရာ၊ရွာသူကြီးရဲ႕သားေစာေမာင်ကပါအိမ်ထဲကေပြးထွက်လာပြီးခွန်းေသာက်ကိုကြိဳလေသည်။
"ေဟာျဗာ အခါေလး ခရီးပန်းလာတဲ့လူကိုေၾကာပိုးခိုင်းထားတယ်ေပါ့ေလ အႏိုင်မကျင့်နဲ႔ ေအာက်ဆင်း"
သူတို႔ထက်ႏွဈႏွဈကြီးတဲ့ေစာေမာင်ကသူ႔ရဲ႕ညီဝမ်းကွဲေလးကိုခါးေထာက်ပြီးဆူရေတာ့သည်။ငတိုးကဘကြီးရဲ႕ႏွဈဝမ်းကွဲညီ။အိမ်မွာကူေဖာ်ေလာင်ဖက်ဆိုလို႔သူတဈေယာက်သာရွိလေသည်။
ေစာေမာင်ကစာေတာ်လွန်းသူဖြဈတာေကြာင့်ပညာေရးဘက်မွာပိုပြီးအားသာသည်။ခါေႏွဦးကလည်းမေတာ်ဘူးရယ်ေတာ့မဟုတ်။ဉာဏ်ေကာင်းရဲ႕သားနဲ႔သေျခာမလုပ်သူဖြဈလေသည်။ေဘးနားေရာက်လာပြီးအထုက်ကူသယ်ေပးတဲ့ငတိုးကိုအထုပ်ေပးလိုက်ကာခွန်းေသာက်မွာေစာေမာင်ကိုပြန်ဖြေရလေသည်။
"ရတယ် ကိုေစာ ၾကႇန်ေတာ်ႏိုင်တယ် ဒီေကာင်ကေပါ့ေပါ့ေလးရယ်"
YOU ARE READING
ပိတောက်ပန်းတို့ပွင့်စေလို(Complete)
Short Storyပထမဆုံးသူငယ်ချင်း ပထမဆုံးအချစ် ပထမဆုံးအလွမ်း ပထမဆုံးပိုင်ဆိုင်မှု ပထမဆုံးရှုံးမှု အရာအားလုံးရဲ့ပထမဆုံးက ခါနွေဦး မင်းနဲ့သာသက်ဆိုင်သည်
