Mahkum

140 1 1
                                    

(ARA VERMEDEN 2 AY ÖNCE)

Gözlerimi yorgun bir şekilde önümdeki büyük evde gezdirirken hala olanların ve sahip olduğum hayatı benimseyebilmiş değildim.Belki de önce ki hayatımda fazla günahkar ve hayatından nefret eden birisiydim ve tanrı bana ikinci bir şans tanımıştı ve ben bunun için minnettar olmalıydım çünkü söylediklerine göre muhteşem bir evim,ailem ,yaşantım ve hatta kocam vardı.Evet kocam ,hafızamı kaybedip hayatımda ki son üç yılı nasıl unuttum bilmiyorum ama zihnimden silinen son bir yıl belki de hayatım da aldığım en önemli kararı zihnimin derin kuytularına göndermişti.İki ay önce yaşadığım şok hala aklımda sahi ben nasıl olmuştu da bir yıl içinde Göktan ile evlenebilmiştim,evet kocamın adı bu Göktan Payidar ,hala bu olaya zihnimde bir cevap arasam da başarısız oldum  ,tekrar zihnimi zorladığım anda başıma keskin bir ağrının saplanması ve yüzümü buruşturmam bir oldu

"Yine mi kendini zorluyorsun hayatım?" arkamı döndüğümde elinde çay fincanıyla bahçeye giren Göktan'ı gördüm.

"Ne yapmamı bekliyorsun çok merak ediyorum,öylece durumumu kabullenip yabancı bir adamla kocaman bir evde sorgusuz sualsiz yaşamaya devam mı edeyim"

"Yabancı bir adam?gerçekten hakkımda böyle mi düşünüyorsun iki ay içinde bazı şeyleri aştığımızı düşünüyordum Verda." dediğinde kaşlarımı çatıp ona döndüm öyle bir hızla döndüm ki o hızla uzun saçlarım yüzüme çarptı 

"Bazı şeyler?"bunu öyle bir tınıyla sormuştum ki Göktan bile böyle bir çıkış beklemiyordu

"Senin bazı şeyler diye bahsettiğin şeyler benim hayatım, hayatımın belki de en büyük kararı aynı zamanda tanımadığım,geceleri kapalı kapılar ardında telefon konuşması yapan ve hakkında bildiklerimin bir elin beş parmağını bile geçmeyecek şeyler olduğu bir yabancıyla iki aydır aynı evde yaşamaya beni mahkum eden şeyler!"

Göktan'ın böyle bir çıkış beklemediği aşikardı,bir anda kaskatı kesildi birkaç saniyelik ama bana dakikalar gibi gelen sessizliğin ardından yüzüne baktığımda gözleri yüzümde bir şeyler arar gibi dikkatli bir şekilde yüzümü inceliyordu,bir süre sonra aradığı şeyi bulamamış olacak ki gözlerine bir hayal kırıklığı yerleşti gözlerinde ki hayal kırıklığı ani çıkışımdan dolayı pişman olamama sebep oldu

"Haklısın,evliliğimiz hakkında böyle düşündüğünü bilmiyordum eğer bilseydim seni kendime mahkum etmezdim bence sen kafanda bazı şeyleri toparlayana kadar annenlerin evinde kal böylelikle "

Göktan elinde ki buz gibi olmuş çay fincanını masaya bıraktı.Çay fincanına baktığımda yasemin çayı olduğunu gördüm.Yasemin çayı benim en sevdiğim çaydı, gözlerinde ki yorgunluk ile arkasını dönüp önümde ki 3 katlı büyük eve girdi ve arkasında bir adet hem şaşkın hem de pişman bir Verda bıraktı.


KAYBOLAN AŞKIMWhere stories live. Discover now