KAYBOLAN AŞKIM

OLAYLI GECE

Gördüğüm haberle birlikte sanki tüm sesler kesilmişti sadece aklımda ki sayısız şüphe ve korkuyla çarpan kalbim ile başbaşa kalmıştım.Bu sebeple de kapıdan içeri giren Göktan'ı fark etmem bir hayli uzun sürmüştü.

"Merhabalar efendim,ben sizlerle bir konuya açıklık getirmek istiyor-"

Cümlesini yarıda kesen şey benim buğulu bir şekilde televizyonu izleyen bakışlarımın Göktan'ın ela gözlerinde sabitlenmiş olmasıydı
Göktan ise yüzüme özlem ile bakarken bir anda gözü televizyona ardından ise gözümde her an akmak için bekleyen damlalara kaydı ,yüzünde yanlış anlaşılmaktan korkan bir ifade ile

"Zaten siz görmüşsünüz ama durum göründüğü gibi değil dün gece tam-"

Söyleyeceklerini dinlemeye daha fazla tahammülüm kalmadığı bir zamanda anı bir çıkışla merdivenlere yöneldim arkamdan ise Göktan'ın durumu izah edeceğine dair sözlerini duyuyordum tam odamın kapısını açarken koluma sarılan parmaklarla duraksadım

"Biraz konuşabilir miyiz Verda? Bak durum gerçekten göründüğü gibi değil "

"Zaten hep öyle söylemezler mi?"

"Ne demek istiyorsun seni gerçekten aldattığımı mi?Verda ben sana bunu yapabilir miyim?"

"Bilmem yapabilir misin?"

"Şu an saçmaladığının farkında mısın?"

Gözlerim dehşetle açıldı artık gözlerimde damlalar değil öfke vardı

"Saçmalamak?Barlarda kadınla pardon kadınlarla! Düşüp kalkan sensin ama saçmalayan ben miyim? Sen ne kadar haysiyetsiz bir adamsın ya!"

Bu cümleler Göktan için sınırdı biliyordum hayır hatırladığım için değil gözlerinde görmüştüm.

"Ya bundan sanane ki hayır senin için hatırlamadığın yabancının teki değil miyim ? Seni zorla kendine hapseden adamın teki değil miyim ? Şimdi de haysiyetsiz mi oldum var mı başka yakıştırmaların ister iki kadınla çıkar ister beş kadınla çıka-"

O an iki ses duyuldu biri Göktan'a attığım tokat diğeri de hıçkırıklarımın sesiydi
Attığım tokatla Göktan kendine gelmiş gibiydi yavaş yavaş yüzüme dönüp gözlerime baktığında gözlerinden geçen pişmanlık için çok geçti

"Ben mi istedim böyle olsun! Ben mi istedim hatirlamamak! Ben çok mu mutluyum her gece aynı kabusu görmekten! Çok memnunum ya bu durumdan ,bu hafıza kaybını katsak da seninle aramızdaki fark ne biliyor musun ben hatırlamadığım bir adamın yüzüğünü bir kere bile çıkarmadım o adama duyduğum aşkımdan ama o adam ister iki kadınla ister beş kadınla devam eder hayatına öyle mi?"

"Verda özür dilerim ben bir an tutamadım kendimi gerçekten bu iki ay benim için de çok zor ,bak olay gerçekten göründüğü gibi değil bir kere onlar kuzenlerim yemin ederim hatırlamadığın için böyle düşünüyorsun lütfen sen hatırlamasan da seni çok seviyorum Verda ben "

Söylediklerine dolu gözlerle bakmakla yetindim ve yavaş adımlarla merdivenden inişini seyrettim anne ve babama iyi günler dileyip evden ayrıldı ve koşarak yanıma geldi

"Yavrum,iyi misin? Bak Göktan oğlum doğru söylüyor tanıyorum ben onları hep magazinin uydurması canım bunlar lütfen çocuğa yüklenme bu kadar ona da zor "

"Anne ben nereden bilebilirdim tamam pişmanım ama çokta yorgunum anne"

"Tamam yavrum bir şey demiyorum sorun yok atlatacaksınız "

Odama girip kapıyı kilitediğim de odamda vakit geçirdim bir yandan da psikolog araştırdım çünkü sert davrandım da Göktan'ı hatırlamayı çok istiyorum yavaştan sıkıldığımı hissettiğimde akşam yemeğine kadar uyumaya karar verdim

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Akşam olduğunda üstüme siyah bir eşofman takımı giyip aşağı ineceğim sırada yine Burcu aradı

"Verda haberleri aldın mı?bak telefonumun son şarjıyla sana haber veriyorum Göktan'in-"

Sesin kesilmesiyle ekrana bakakaldım yine neyi görmüş müydüm acaba beyefendi haber manşetlerinden düşmüyor sabah ayrı olay akşam ayrı olay telefonumdan haber sitesi açtığımda şok içinde bakakaldım

SELİM PAYİDAR KALP KRİZİ SEBEBİYLE HASTANEYE KALDIRILDI
ÜNLÜ MİMAR GÖKTAN PAYİDAR'IN BABASI SELİM PAYİDAR HASTANEYE KALDIRILDI!
ÜNLÜ İŞ ADAMININ NASIL OLDUĞUYSA MERAK KONUSU

Tam anlamıyla şok olmuştum hemen Göktan'ı aramalıydım belki de yanına gitmeliydim evet evet yanına gitmeliydim ama hani hastan olduğuna dair bir fikrim yoktu o sırada babamların seslerini duydum

"Verda biz hastaneye gidiyoruz kızım Selim hiç iyi değilmiş "

"Baba bende geliyorum!"

Sessiz geçen araba yolculuğumuz hastaneye varmamızla son bulmuştu koridora girdiğimiz de herkesin ağladığını ve doktorun bilgilendirme yaptığını gördük ne olduğunu anlayamazken

"-dediğim gibi elimizden geleni yaptık ancak maalesef hastayı kaybettik "

Bu sözler herkeste yıkım etkisi bıraktı herkes ağlarken gözlerim daha bu sabah gördüğüm ela gözleri arıyordu annemlere haber verip Göktan'ı aramaya başladım tam koridorun sonunda onu gördüm başını ellerinin arasına almış yüzünü dizlerine gömmüştü 1.90 lik adam karşımda küçücüktü sanki
Yavaş adımlarla yanına ulaştığımda geldiğimi fark etmemişti ne diyeceğimi bilemezken

"Ben çok üzüldüm Göktan ,nasıl hissediyorsun ?" Diyerek saçmaladım

Göktan kafasını kaldırıp kızarmış gözleriyle bana baktı elalarını gördüğüm de şimdiden için biraz rahatlamıştı bir süre gözlerime bakıp beni şaşırtacak şekilde bana sarıldı

Sarılmasına karşılık vermekten kendimi alı koymadım.
"Biliyorum çok zor ama geçecek "
"Hastaneleri hiç sevmiyorum benden önce sevdiğim kadını sonra babamı aldı"
"Göktan ben hala buradayım gittiğim falan yok"
(Hasteneden 5 gün sonra)
Selim Bey'in ölümünden 5 gün geçmişti.Göktan'ın ailesinin evindeydik annemler Mürvet Hanım'a destek olmak için burada kalıyorlardı bense cenazeden sonra ilk kez gelmiştim hala oturan kalabalığı görünce ayaklarım salona gitmeyi reddetti ve merdivenlere yöneldim .Annemler için hazırlanan odaya girmek üzereyken aklıma Göktan geldi ani bir kararla odasına adımlamaya karar verdim.Kapıyı tıklattığımda içeriden ses gelmesini bekledim ama gelmedi. Bir süre bekledikten sonra odaya girdim içeride ne görmeyi bekliyordum bilmiyorum ama karanlık bir oda ama havasız oda da sigara içen bir Göktan beklemiyordum.Adım atar atmaz öksürmeye başladım sigaradan nefret ederdim.Öksürüklerim Göktan'ın dikkatini çekmeyi başarmıştı.Kıpkırmızı gözleri bana döndü ardından tekrar boşluğa bu sürede toparlanıp içeri geçtim ve duvarın kenarına Göktan gibi oturdum.Kenarda babasıyla olan resmi ve babasının kıyafetleri vardı.Bu evin ona iyi gelmediğini herkes anlardı ve onun bu hali bana haberleri bile unutturmuştu.O an içimden gelen bir dürtüyle
"Eve gidelim mi?"
Boş bakışları bana döndü
"Evdeyiz ya zaten Verda"
"Hayır demek istediğim kendi evimize dönelim mi?"