CEO OBSESSION (COMPLETE)

20

"What do you want?." Seryosong bungad ko sandaling pumasok ako sa opisina ni Ogie.

Tulad kahapon naabutan ko siyang nakaupo sa swivel chair. He stared at me for a second then stood up  from his seat.

"Huwag kang lalapit sakin." Agad Kong sambit sa malamig na paraan.

Tumigil naman sya sa asta nyang paglalakad at nagpakawala ng buntonghininga.

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I want spend time with my time, Regine. Please, huwag mo naman siyang ilayo sakin. " Nangungusap na wika nya.

Sarkastiko akong tumawa." Dapat pala sa Ulo ka nadaplisan, ano? Baka sakaling matauhan ka kahit pa paano."

" Alam ko, nagkamali ako sa naging Desisyon ko noon sa anak natin, pero pakiusap hayaan mo akong bumawi ngayon. Kahit... Makasama lang siya ayos na sakin. Kahit Hindi nya ako kilalaning ama. Just please, hayaan mokong makalapit sakanya. "

" HUWAG KANG LALAPIT SABI!. "I yelled. But he didn't bother to stop.

The next thing he did, stunned me.

"Please...... Kahit Hawak lang, kahit saglit lang, hayaan moko pakiusap." Nanghihina nyang sambit habang nakaluhod sa harapan ko.

He glanced at me with his teary eyes. "Let me be with our Child, Regine. I-I promise. I won't do anything bad. Hindi mo siya kailangan protektahan  sakin dahil ako mismo Ang papatay sa sarili ko kapag sinaktan ko siya. Please...let me hold him, " a Ione tear escaped from his eyes." Hindi na ako hihiling pa ng sobra. Of you don't want out child to know that I'm his father. O-okay, just please..... Hayaan mokong makasama siya at makabawi sa paraang kaya ko. " Patuloy nya sa garalgal na Boses nya.

Walang lakas nyang sinubsob Ang kanyang Ulo sa tuhod ko at yumakap doon. " Nagmamakaawa ako, Regine. Pakiusap."

"let me go, Ogie." Ani ko sa pinalamig na Boses.

Hindi naman siya kumibo at nanatiling nakapulot Ang kanyang braso sa tuhod ko.

"Please...." He murmured.

I laughed sarcastically and glaced up to suppress my tears. " Don't you think it's unfair?!."  I uttered.

" Alam ko. "Namamaos na tugon nya." But I am still hoping that you'll give me a chance."

" Tingin moba ay napakadali niyon? Tingin moba kaya kong palapitin Ang anak ko sa taong gustong pumatay sakanya noon?. " Hindi ko mapigilang ilabas Ang hinanakit ko.

I felt his embrace tightened. " I will not hurt him. I just want to hold him, Regine." Slowly, he moved his head and looked me up.

Namumula Ang kanyang mga mata  na ta gusto pang kumawala ng mga luha. Inaamin ko. Meron sa Loob ko Ang nagugulat dahil sa inaasta nya ngayon.

"Kill me kill me if I hurt him. Kill me if I made him cry. Kill me if I did something wrong. " He sincerely uttered.

I scoffed." Hindi ako katulad mo, Ogie. I am not that heartless to kill a person no matter how bad they are to me. " I rebuked.

He stared at me softly." I knew... Because you're the best person I've ever known. " He mumble.

I averted my eyes and tried to break from his hold. Nanghihina nya  akong pinakawalan habang nanatiling nakaluhod sa harapan ko.

"Hindi ko kayang palapitin ka sa anak ko." Malamig kong Ani.

Mabilis siyang gumapang sa pwesto ko at saka muling yumakap saking Binti.

"Ogie!." Suway ko.

"Please.... Regine.... Please, kahit Isang linggo lang , hayaan mokong makalapit at mahawakaan siya. " He buried his face on my knees again." I will let you go after." He weakly continued.

" Isang linggo lang. "Pumipiyok nyang wika.

Hindi ako sumagot at pinikit nalang Ang mata. I am not bad pero para sa anak ko  kaya Kong maging kahit na ano para sakanya.

"Let me go, Ogie." Mahinang sambit ko sa Pagod at emosyon.

He shook his head. " Please, Regine. I am begging you, gagawin ko Ang lahat kapalit ng panahon na makasama ko Ang anak ko. Isang linggo lang. Pakiusap. Hindi na ako hihiling pa ng sobra. "Aniya." Kahit bilhin ko Ang bawat minuto. Kahit.. pakawalan ko kayo pagkatapos ng Isang linggo. Gagawin ko, pagbigyan molang ako. "

" Pakawalan mo ako at hayaang mag desisyon para dyan. " Walang emosyon kong sambit.

I felt him stiffened. Slowly, he distanced his body and looked at me.

"Y-you'll give me a chance?." He asked.

" Ang Sabi ko pagiisipan ko, Ogie. " Pagpapaalala ko.

He swallowed and nodded his head. Like and obedience child . "Maghihintay ako." Aniya at banayad akong pinakawalan.

Hindi naman ako umimik. Marahan kolang siyang tinalikuran at naglakad palabas ng silid.

How can I trust you with my child?

-maikli muna, final chapters na Yung bukas e.