24. bölüm

178 148 3
                                    

24 . bölüm

İnsanın ait olmak istediği yer
Kafasında kurduğu hayalleridir
Demişti bir keresinde babam.
En yanlız olduğum zamandı,
Ve bazen o kadar çok birileriyle konuşmaya
İhtiyaç duyuyordum ki
Babamın o gün yanlızlığıma kurduğu cümleyi
Asla unutamıyorum

O zamanlar daha 14 yaşlarındaydım
Babam beni İstanbul daki en güzel lisesine kaydetmişti
Eskiden olsa beni sevdiği için yapıyor derdim
Ama şimdi
Daha iyi anlıyordum
.
Ayda bir gün eve gelirdim
Ve geldiğim çoğu günler
Annemin suskunluğuyla karşılaşırdım
Neyin var diye sorduğumda da hiç Bir cevap vermezdi,
Elleri titredi çenesi kasılırdı
Ama yinede konuşmazdı
.
Kim bilir ona neler yaşatmıştı..

Gözlerim karalık dünyadan ayrılıpYavaş yavaş aydınlığa geçerken göz kapaklarını hafif aralamamlaÜstümde tepinmeye başlayan emir " Gözlerini açtı" diye bağırmaya başladıTam yanımdaki sandalyede oturupElimi sıkıca kavrayan Akın a gözlerimi çevirirke...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Gözlerim karalık dünyadan ayrılıp
Yavaş yavaş aydınlığa geçerken göz kapaklarını hafif aralamamla
Üstümde tepinmeye başlayan emir
" Gözlerini açtı" diye bağırmaya başladı
Tam yanımdaki sandalyede oturup
Elimi sıkıca kavrayan Akın a gözlerimi çevirirken
Gözlerinde ki uykusuz luğu
Herhalden belli oluyordu gözkapakları şişmişti ve gözlerinin içide kıpkırmızı olmuştu

Onu en son bıraktığıma görede çok fazla kilo kaybetmiş
Yüzünde uzuyan sakallar yerli yerindeydi
Üstünde ise siyah Bir tişört ve siyah bir kot pantolon vardı.
Saçları ise dağılmıştı
Saçının bir kısmı anlına düşmüştü
Gözlerim onda donuk kalırken
Gözüm koluna kaydı

Sanırım bir süredir onun elini sıkıyordum
Ve bunun farkında bile değildim
Elimi yavaşça gevşetip
Kendime çekerken
Gözlerim eski ev arkadaşlarıma döndü
Emir sevinçten odada zıplıyor
Bir yandanda semayı elinden gözünden burnundan öpüyordu
Sema her ne kadar sakin kalmasını söylesede emir bunu hiç dinlemiyor
Hala haylazlıklarına devam ediyor du
.semada artık emiri bırakıp bakışlarını bana yöneltmişti
Yüzünde küçük bir tebessüm vardı
Yüzündeki makyajı akmıştı
Saçları dağılmış ve çok kirli görünüyordu
Üstünde ise beyaz bir tişört ve siyah kot bol pantolon vardı
Gözleri kıpkırmızı olmuştu
Ve bir ayağıda ritim halini tutmuş yere çarpıyordu
.
Murat semanın yan tarafında oturuyordu
Üstünde hala düğünde giydiği takım elbisesi duruyordu
Çok halsiz ve bitkin di
Gözaltları şişmiş ve beyaz gömleğinde hala kan lekeleri vardı
Oda bana bakıp tebessüm edince bende aynı şekilde karşılık verdim
.
Gözde ise Murat'ın çaprazındaydı
Ve tekerlekli sandalyede oturmuş vaziyetteydi
Üstünde hasta önlüğü vardı
Gözdninnde diğerlerinden farkı yoktu oda uykusuz ve bitkin görünüyordu
.
Ama aralarında en kötü görüneni akın dı

Gözleri dolmuş beni izliyordu
Herkese tek tek bakıp
Tekrar akına yöneldiğimde
Sert bir şekilde bana uzanıp
Anlıma bir öpücük kondurdu
Dudakları bir süre anladımda durduktan sonra
Rahat bir nefes aldı

Elleerimi zorda olsa hareket etirip
Parmaklarımı akının solmuş yüzünde gezdirdim akının bakışları Bir türlü benden ayrılıyordu en sonunda ellerimi yüzünden ayırıp olduğum yerden biraz doğrulmaya çalıştım
Pek becerikli olamadığımda akın iki koluyla beni doğrultup arkama iki yastık yerleştirdi
Rahat bir pozisyon aldıktan sonra
Boğazımı temizledim
Ve her biriyle göz teması kurdum
Hepsi o kadar yorgun ve bitkinlerki
..
Yüzlerini bir kaç defa daha baktıktan sonra
,
- burda daha ne kadar bekliceksiniz
Çok yorgun görünüyorsunuz, gidin ve dinlenin ben iyiyim
Dedim!!!
Hepsinin kaşları çatıldığında araya giren emir oldu

VİCDAN Mahkemesi (Düzenleniyor)Where stories live. Discover now