Seninle birlikte olduğumuz zamanları düşünüyorum.Kendime benim için dogru kişi olduğunu söylemiştim ilk defa birini sevip güveniyormuşçasına açmıştım kalbimi sana ve yürütemeyeceğimizi anladığında arkadaş kalabileceğimizi söyledin ama beni kestirip atmak zorundaymışçasına hiçbir şey yaşanmamışçasına davranmak zorunda degildin.Sanki biz hiç var olmamıştık ve birbirimize yabancıymışız gibi davrandın belki de haklıydın birbirimiz için birbirini tanıyan İki yabancıdan farksızdık ve ben bu şehrin ışıklarında gece karanlığında kalbimde senden izler taşıyarak kaybolmuştum ve yolun yarısında benim için önceden tanıdığım biri olarak kaldın.
