ℭ𝔥𝔞𝔭𝔱𝔢𝔯 𝔬𝔫𝔢

170 9 46
                                    

TAEHYUNG

«Καλημέραα !» φώναξα μέσα από το τηλέφωνο

Έπαιρνα τον κολλητό μου, τον Jimin

Μόλις ξύπνησα, συνήθως αυτό κάνω κάθε μέρα

«Σιγά καλέ μη φωνάζεις πρωινιάτικα, να ερθω σπίτι σου να φύγουμε μαζί ?»

«Αχα ! Ανυπομονώωωωω» απάντησα

«Και είσαι ο μόνος που χαίρεται, άλλη μια χρονιά έμεινε και παρηγοριά μου είναι-»

«Άσε μη μου πεις καλύτερα,ξερω...» προέτρεξα πριν τον κάνω να πει τη λέξη

«Μμμμ.. μάλιστα, άντε ετοιμάσου, έρχομαι»

«Οκ ! Τα λέμε ..»

«Αα ! Και βάλε κάτι κανονικό, είδες περσι πως σε έβλεπαν οι άλλοι» πρόλαβε να μου πει πριν το κλείσω

«Τα είπαμε αυτα .. θα προσπαθήσω να δείχνω πιο άνθρωπος»

Του θύμισα τα ίδια του τα λόγια μιας και ήταν αλήθεια

Πέρσι δεν ήμουν και ο καλύτερος εμφανισιακά

Ένα φυτό μαζί με τον άνθρωπο που θέλουν όλοι για φίλο αλλά και για γκόμενο

Βέβαια είναι ο καλύτερος μου φίλος από το γυμνάσιο ακόμα και να μην ταιριάζουμε πολύ

Με έχει βοηθήσει πολύ σχετικά με το bullying

Και σήμερα είναι η πρώτη μέρα στο σχολείο

Θα επιχειρήσω να δοκιμάσω ένα νέο στιλ

Με τη μαμά μου πήγαμε να διαλέξουμε μερικά ρούχα στο εμπορικό όταν είχε μια δουλειά και βρήκα τα κατάλληλα

Νομίζω ότι και σε αυτό είχε δίκιο

Και ετοιμάστηκα αναλόγως

Κάτι πολύ απλό σαν ένα γαλάζιο τζιν και ένα λευκό πουκάμισο,τα γυαλιά μου και τέλος !

Βέβαια μου αρέσει ότι και να λέω

«Tae μου ! Κατέβα κάτω έτοιμο το πρωινό» άκουσα τη φωνή της μαμάς μου από κάτω

«Ναι μαμά ! Τώρα...» φώναξα πίσω και κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες

«Καλημέρααα ! Ω- γ-γεια μπαμπά» είπα πιο σιγανά και έκατσα δίπλα στη μαμά μου

«Καλημέρα γιε μου» είπε ξερά και με κοίταξε

«Αντε καλή μας όρεξη-αχ το κουδούνι, Tae μου ο Jimin ?»

Όντως χτύπησε το κουδούνι και μας έκανε να αφήσουμε τα πιρούνια μας κάτω

Ο μπαμπάς μου δεν έδωσε σημασία και άρχισε να τρώει χωρίς ενόχληση

𝐔𝐧𝐭𝐢𝐥 𝐈 𝐟𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐡𝐢𝐦Onde as histórias ganham vida. Descobre agora