𝐔𝐧𝐭𝐢𝐥 𝐈 𝐟𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐡𝐢𝐦

chapter 11

Taehyung's POV

«Όχι Jin μου, δεν σε ξέχασα...όλα καλά, αλλά φεύγω για Παρίσι και δεν θα γυρίσω για πολυ καιρό, είχα στεναχωρηθεί κάπως όσο να πεις»

Του εξήγησα βέβαια όλα αυτά που συνέβαιναν, και πήρε αρκετή ώρα μέχρι να καταλάβει αλλά και εκείνος μου είπε τα δικά του

«Taehyung, ο Namjoon...»

«Τι έγινε με αυτόν ?» ρώτησα

Και πάλι μπήκε στον κόπο να μου εξηγήσει τι συνέβη

Ο Namjoon από ότι κατάλαβα καλά ήταν φίλος στη παρέα του, στο παλιό του σχολείο

Και ήταν εκείνος που άρχισε τις πράξεις εναντίον του

«Έκανε τα πράγματα χειρότερα Tae, και δεν ξέρω...αν δεν το έλεγα σε εσένα σε ποιον θα το έλεγα ;»

«Jin, μπορείς να μου πεις τι παίζει με αυτόν ?» ρώτησα

«Χαρτί και καλαμάρι...» απάντησε

Jin's POV

Βρίσκομαι εδώ, πάλι σε μια πολύ απαίσια μέρα που έχω σχολείο, και κάθομαι σε ένα θλιβερό παγκάκι για να περάσει η ώρα και εγώ απαρατήρητος

Δεν βλέπω τα παιδιά γενικά, όπως έκανα στην αρχή, και επίσης ο Tae έχει απομακρυνθεί από τον Jimin

Δεν θα ρωτήσω γιατί, θα φανώ αδιάκριτος

Ο Jungkook o Yoongi και η Cho-Rong είναι μαζί μερικές μέρες, αλλά ο Tae σαν να χάνεται κάθε φορά που βρίσκεται με τον Jungkook

Δεν είναι με την καλή έννοια, είναι πολύ στεναχωρημένος αλλά δεν ξέρω γιατί

Ο Namjoon θα βρει δικαιολογία να έρθει να μου μιλήσει πάλι, αλλά εγώ κρατάω τις επιφυλάξεις μου

Πραγματικά δείχνει να αλλάζει και όταν με βλέπει θα μου λέει πως μετανιώνει για αυτά που έκανε

Δεν τον πίστευα, μέχρι οντως εκείνη τη μέρα

«Καλημέρα...» με πλησίασε

«Που την είδες ;» απάντησα εγώ

Δεν θα γίνω σαν και αυτόν, δεν θα προσπαθήσω να του ξεφύγω...αφου θέλει να έρχεται και από μόνος του

«Seokjin, πραγματικά λυ-» πήγε να πει αλλά τον έκοψα

«Jin με λένε ! Και απλά μην αρχίζεις, το ξέρω..» του είπα εξοργισμένος πρωινιάτικα

Ο Seokjin ανήκει στο παρελθόν

«Θες να πάμε να μιλήσουμε ?
Εγώ θέλω να σου ανοιχτώ λίγο, θέλω να σου μιλήσω να τα βγάλω από μέσα μου, ξέρω ότι αυτό που έκανα ήταν απαράδεκτο αλλα...»