Opposite Sides

Σκέψεις και Όνειρα

Η Elizabeth προχωρουσε γρήγορα χωρίς να μιλάει χαμένη στις σκέψεις της, με τον Sean πίσω της να ακολουθεί επίσης αμίλητος.

Φτάνοντας σε κάτι ερείπια πιθανότατα ενός ναου, έκανε στην άκρη μερικές πετρες και πήδηξε μέσα στην τρυπα. Σκοτάδι επικρατούσε στον χώρο και η Ελίζαμπεθ έβγαλε ένα σπίρτο και με αυτό άναψε τις δάδες που ήξερε ότι υπήρχαν εκεί.

Μπροστά της εμφανίστηκαν σκάλες με προορισμό προς τα κάτω.

"Αντε θα έρθεις ή θα περιμενω για πολυ;" επιτέλους μίλησε στον άντρα που ακόμα καθόταν απέξω και έλεγχε την περίμετρο. Έπειτα την ακολουθησε και αυτός μέσα στην τρυπα.

Μαζί άρχισαν να κατεβαίνουν τις σκάλες, μετά από λίγα λεπτά φτάσανε σε έναν κυκλικό χώρο με πολλες πόρτες γυρω τους. Δίχως διχασμό η Ελίζαμπεθ άνοιξε την πορτα στα αριστερά της.

Ένα τετράποδο ζώο που έμοιαζε με τίγρη αλλά είχε την ιδιότητα του χαμελεοντα ξεπροβαλε από τον τοίχο. Έτοιμο για μάχη έπεσε πάνω στην Ελίζαμπεθ και ο Σον έβγαλε το μαχαίρι από την τσέπη του.

"Οχι" του είπε η Ελίζαμπεθ και χάιδεψε το ζωάκι που την είχε ρίξει κάτω. Δεν ήταν επιθετικό μόλις κατάλαβε ποιος ήταν. Χαϊδευοταν πάνω στην κοπέλα και ήθελε παιχνίδια. Η Ελίζαμπεθ κατάφερε να σηκωθεί και μαζί με το ζωάκι προχώρησαν σε έναν μακρυ διάδρομο.

Φτάνοντας στο τέλος της διαδρομής η Ελίζαμπεθ καθισε και εισεπνευσε τον αέρα. Κι όμως τόσο κάτω από το έδαφος υπήρχε καθαρός αέρας και ένας υπόγειος θυσαυρος. Ένα μικρό δάσος σαν όαση με μια μικρή λίμνη στο κέντρο. Υπόγεια ζωή.

Οι κάτοικοι την ανακάλυψαν μετά τους βομβαρδισμούς και χτυσανε την νέα τους πολη γυρο του, φροντίζοντας να μην το καταστρέψουν καθώς αυτό τους ζουσε παρέχοντας καθαρό νερό και τροφή.

Το Νέο Ayrith. Όπως ονομαζόταν.

Τα δυο άτομα άφησαν το ζωάκι εκεί και προχώρησαν προς την άλλη άκρη του δάσους όπου υπήρχαν μικρά ξυλινα σπιτακια και σκηνές άλλοτε τριγυρο.

Μέσα από ένα μεγάλο πετρινο σπίτι, ίσως το μοναδικό ανάμεσα στα ξυλινα και τις σκηνές, βγήκε μια γυναίκα σχετικά μεγάλη αλλά όχι πολυ σε ηλικία. Είχε άσπρα ασιμετρα μαλλιά και σχεδόν γκρι μάτια. Πίσω της ξεπροβαλε ένα κεφάλι από ένα μικρό παιδάκι. Είχε τζίντζερ καρε κουρεμένα μαλλιά και επίσης γκρι μάτια όπως η γυναίκα μπροστά της.

Το μικρό παιδί κρατουσε την μάνα της από το πράσινο φόρεμα της με τις χρυσές λεπτομέρειες στους ώμους κοιτώντας την Ελίζαμπεθ και προσπαθώντας να καταλάβει αν βλέπει σωστά ή όχι. Είχε μια φοβισμένη αλλά μπερδεμένη έκφραση στο πρόσωπο της.