Ik hou van hem
Maar tegelijkertijd haat ik hem
Hij zag me niet zien staan
Maar ik gaf wel om hem
En nu nog steeds
Toen hij me eindelijk zag staan
Duurde het toch niet lang
Ik werd gewoon weer onzichtbaar
Net zoals daarvoor
Elke keer als ik hem zie of
Hem aanraak doet het pijn
Ik heb geprobeerd om hem los te laten,
Maar het lukt niet
Elke nacht als ik niet
Kan slapen denk ik
Aan hem, maar hij geeft
Niks om mij en dat, dat
Maakt me kapot vanbinnen
Hij is al mijn tranen niet waard
Maar waarom blijf ik dan
Huilen voor hem?
Het is alsof ik omringd wordt door spiegels
Waar ik oneindig ver in kan blijven kijken
Dit is zoals mijn liefde voor hem die tot in het oneindige gaat
Ik krijg niemand boven hem geplaatst
