Chapter 1

7 0 0
                                    

~~ Alarm clock ringing ~~

"Hmmm"

Nagising ako sa ingay ng alarm kaya bumangon na'ko at pinatay ito. I went straight to my bathroom to do my morning rituals after that I fixed my bed and went down to the kitchen.

"Mukhang maaga na naman ang pasok ni papa"

Pumunta ako sa harap ng Refrigerator para kumuha ng gatas na maiinom nang makita ko ang sticky note na may sulat ni papa

"Anak mga isang linggo ako mawawala dahil medyo matatagalan pa ang pagtatapos ng project ngayon and I have to overseer this matter myself at baka magka problema pa, I'm sorry we have to cancel our trip but I promise we'll do it after I come back. I already leave some money on your account you can check it later, love you zel I'll see you next week."
- Dad

Figured. Alam ko na na mangyayari to after all his promises na hindi naman nangyari hindi naako masyadong umasa dahil lagi namang ganito.  Hindi ko naman masisisi si Papa kasi kahit may trabaho naako hindi niya ako pinapayagan na gamitin yung sahod ko para dito sa bahay kaya hinahayaan ko nalang. I guess tama lang na hindi na ako nag pack ng clothes kagabi.

After kong mabasa yung iniwang notes ni papa kumain nalang ako ng niluto niya at naglinis nalang ng bahay dahil nung nakaraan paako na kapag linis ng husto at  dahil wala rin akong pasok dahil nag leave ako ng 3 days para sana sa trip namin.

11:30AM

" Lunch time na pala nawala sa isip ko. Oorder nalang ako "

Nag order muna ako ng lunch bago ituloy ang paglilinis, onti nalang din naman yung lilinisin ko

11:55AM

~beeppp beeppp~

/Sumilip sa bintana

"Wait lang po!"

Kumuha muna ako ng 100 pesos at lumabas na  para kunin yung order nabayaran ko naman siya online kaya okay na 'yon

" Eto po kuya oh pang lunch nyo na po ito, thank you po sa paghatid nang maayos sa food" /kasabay nang pag ngiti.

"Naku marami pong salamat ma'am"

"Welcome po kuya"

Pumasok na ako at nag ayos nang makakainan. Minsan hindi masamang magbigay lalo na kung bukal sa puso at kung may maibibigay ka naman kahit maliit why not?

Habang kumakain, I checked my bank account to see kung magkanong pera yung iniwan ni papa.

62k

I didn't expect na mag iiwan siya ng 12k, countless of time have I told papa na hindi ko naman kailangan dahil may trabaho at kahit papaano may naipon narin naman, ang kulit.

I opened my contacts para tawagan si papa.

~ring ring ring~

"Pa, 'di ba I told you hindi mo na kailangan mag iwan tuwing hin-"

"Shh, I know zel but you know naman why I keep working and earning money, it's for you. Anak ikaw lang yung paggagastusan ko , and isa pa it's my way for asking forgiveness so please let me, hmm?"

" Hay, fine pa pero today is the last sa susunod na bigyan mo ko ng pera ibibigay ko talaga to, I'm serious pa."

Can't I?Where stories live. Discover now