•Söz•

3.8K 160 63
                                    

Bölüm müziği: Lildeath // moment

• 1998 / Becky Claire(9)

-Hey, Mika, Mika uyan. Bunu kaçıramayız.  (Becky)

Kimseyi uyandırmamak için sessizce seslendi oda arkadaşına küçük Becky.

-H-ha ne? Noldu? (Mika)

Hala uyku sersemiydi Mika, Becky'le gece gizlice çatıya çıkıp dolunayı izlemek için sözleştikleri aklından tamamen çıkmıştı.

Becky kalkması için arkadaşının kıyafetini çekiştirdi.

-Hadi ama. Unutmuş olamazsın Mikaa
(Becky)

Mika sonunda kendine geldi ve duruşunu dikleştirip yatağa oturdu.

-Hayır, tabiki unutmadım!! (Mika)

Becky hemen elleriyle onun ağzını kapattı,

-Shhh! Ne yapıyorsun? Bayan Daphne duyacak! (Becky)

Bayan Daphne o katın bakıcısıydı, yaşlı ve huysuz bir kadındı. Dağınıklıktan ve kurallara uyulmamasından nefret ederdi. Üstlerini çok kirlettikleri zaman kızları hep azarlardı. Mavi boncuklu ipleri olan gözlüğüyle ve simsiyah gözleriyle çok otoriter ve biraz da korkutucuydu.

Koca yetimhaneden kimse onun yaşını bilmezdi, Becky ve Mika onun dinozorların yaşadığı zamandan beri yaşadığını düşünüyorlardı.

Mika'nın jeton yeni düşmüştü, uykudan uyanınca hep böyle olurdu zaten

-Aww üzgünüm, üzgünüm- (Mika)

Becky eliyle onu geçiştirdi ve yüzüne çocuksu bir gülümseme yerleştirdi.

-Hadi gidelim (Becky)

Mika'yı ellerinden tutup yataktan kaldırdı. Terliklerini giydikleri sırada Mika'nın gözlerinden hala uyku akıyordu.

Becky Mika'nın ters giydiği terlikleri parmağıyla göstererek kaşlarını çattı,

-Mika! Bu şekilde mi çıkmayı düşünüyorsun? (Becky)

- Ow- (Mika)

Aptalca kıkırdadıktan sonra yatağa oturup terliklerini düzeltti, o sırada Becky çoktan kapıyı aralamış ve dışarıda biri var mı diye kontrol ediyordu. Etraf temizdi.
Mika'ya eliyle gelmesini işaret etti. Yüzünde 9 yaşında bir çocukta komik duracak bir ciddiyet vardı.

İki kız yavaş ve sessizce parmak uçlarında dışarı çıktılar. Ve yüksek tavanlı loş koridorda yürümeye başladılar.

-Hey, Becky... Sence bunu yapmamız doğru mu? Ya düşersek? Orası gerçekten çok yüksek. (Mika)

Ama Becky kararlıydı, bu gece oraya çıkıp dolunayı ve hayalleri olan semti en yakın dostuyla izleyecekti.

-Merak etme Mika! Hani şu sürekli sorun çıkaran çocuğun çatıya çıktığını görmüştüm, başkaları yapıyorsa biz de yaparız! (Becky)

Mika'nın mavi gözleri büyüdü.

-Izana Kurokawa'yı mı diyorsun yoksa? (Mika)

-Evet ta kendisi. Bizim ondan ne eksiğimiz var ki? Biz de çıkalım oraya! (Becky)

Mika başını kaşıyarak yerlere bakıp düşündü.

-Ummm... Şey- aslına bakarsan var baya, bizden büyük o ve- (Mika)

Becky arkadaşının sözünü kesti ve elinden tutup daha hızlı yürümeye başladı,

-On iki yaşında Mika. Sadece iki üç yaş büyük bizden. Hem bunun ne önemi var, çatıya çıkmak için yaş sınırı mı koyuyorlar sanki? (Becky)

I was a child, Izana x reader Tokyo revengers Where stories live. Discover now