0.3

580 54 10
                                    

---

Kapattıktan sonra telefonu geri koydum. Hiç düşünmezdim öyle bir adamın çocuğunun böyle biri olucağını tam tersiler... Ayrıca oğlu çok...yakışıklı yani

Bir süre sonra geldi yemeği masaya koydu yanımdaki koltuğa oturdu.

"Eh konuşalım o zaman" diyerek gülümsedi ona güven aşılarsam bir şeyler anlatabilir. Ayrıca bana yakından çok tanıdık geldi...

"Ne konuşmak istersin?"

"Bilmem ee seni çok tanımıyorum" masumu oynayayım biraz

"Oh doğru ben Minho, Lee Minho adın Hyunjindi sanırım?"

"Evet Hyunjin, Hwang Hyunjin"

"Kendinden bahsetsene biraz mesela ne yapmayı seversin?" derken bi yandan yemeğini yiyordu

"Yani aslında çok şey yapmam çizim yaparım bazen"

"Wow güzel çizdiğine eminim!" ...

Konuşmamız bir süre ilerledi bir kaç şey öğrendim sadece hakkında...

"Saat çok geç oldu hadi sen dinlen biraz sohbet için saol çok eğlendim"

"Eh rica ederim her zaman konuşabiliriz" dediğimde gülümsedi ve odadan çıktı bende uyumaya çalıştım bir süre...

___

Hyunjin'in yanından ayrıldım ve odama ilerlemeye başladım.

Çok iyi birine benziyor konuşurken dikkatli dinledi ama bir gariplik var fakat anlamadım...

_-_

Hyunjin buraya geleli 3 gün oldu o günden beri normalden daha değişik geçiyor günlerim her hangi bir ameliyatta bile "acaba Hyunjin iyi mi" diye düşünüp duruyorum ki öyle olan çok hastam var ama Hyunjin farklı o çok değişik biri benle konuşmak için vakit kolluyor, niye anlamıyorum...

Birazdan Hyunjin'in yanına gidip durumuna bakıcam maalesef yarın taburcu etmem gerekebilir bu gün ki durumuna bağlı...

___

"Tamam Hyunjin hepsini not ettim elimizdekilere bakıp gözden geçiririz"

"Bu kadar yeterli mi? Yoksa.."

"Sanırım yeterli adresi bulmaya çalışıyoruz"

"Ben taburcu olduktan sonra onu takip edeyim?"

"Hele bi ol da"

"Olurum yarın ertesi günü hemen mi lazım?"

"Hayır değil aslında hatta onu alıpta gel"

"Ooo bir adres üstüne bir adam alıcam"

"Evet alıcaksın"

"Hallederim ben"

Ses kesildi ardından gülme sesleri duydum bana falan mı gülüyo bunlar???

"Neye gülüyosunuz lan"

"Jeongin'in dediğine"

"Ne dedi"

"Dikkat et mükemmelliğine bayılmasın dedi" dedi gülerek

"Tam tersi olursa"

"Ne"

"Boşver"

"Peki öyle olsun ben kapıyorum şimdi sende dinlen"

"Tamam görüşürüz"

"Görüşürüz"

Diyip telefonu kapattım... 2 gündür yaptığım şeyden emin olmadan yapıyorum bunu kendimi suçlu gibi hissedip duruyorum.

Bir süre sonra Minho geldi artık aramızda ki ilişki doktor hastadan çok arkadaş olmuştu konuşa konuşa.

"Nasılsın bu gün?"

"İyi hissediyorum"

"Yaranı kontrol edelim ona göre yarın taburcu olma ihtimalin var"

"Oh pekalaa"

Kontrol ederken bende onu izliyordum kafasını bana çevirdi göz göze geldik yakındık...hem de fazlaca. Kalbinin hızlı attığını gören bile anlardı. Kızarıyordu ateşi mi var?

"Hava çok mu sıcak old-"

"Kıpkırmızısın Minho ateşin mi var"

"Ne?" 

Elimi onun anlına getirdim gerçekten sıcaktı. Hep yapmak istemişimdir

"İ-iyiyim ben"

"Benle yakınlaşınca bu kadar çok mu heyecanlanıyorsun cidden"

"HA?! HAY-"

---

Bölümü biraz geç attım üzgünüm
okula başladık fln derken anca bitirebildim(1 bolum daha yazdım onu da göndericem)
Lgs senemdeyim ondan dolayı bölüm aralıkları uzayabilir.
Yazıcağım ficlerden birine başladım 1 bölüm yazdım bir süre sonra onu da atıcam şu ficde biraz ilerleyelim deeee
10 max 15 bölüm yapıcam bu fici ki diğer kitaplara da zaman oluşsunn
O zamann
Görüşmek üzereeee<3


Doctor | Hyunho Where stories live. Discover now