The Letter

0.5

O gün okula 2 yemek kutusuyla geldim. Gusion'a da para verip kantinden yemesini söyledim çünkü evde başka yemek kabı bulamadım. Her neyse..

Öğle arası geldiğinde gözlerim Natan'ı aradı.

"Natan, geliyor musun?"

"Elbette."

Kabı elime alıp Natan'a döndüğümde onu Hanzo ve Lancelot ile giderken gördüm. Ben daha ona seslenemeden kapıdan çıktılar. İç çektim.

Dersler bitene kadar konuşamadık. Yemek kabını veremedim.

"Bu çanta neden bu kadar ağır?"

Natan yanıma gelip yemek kaplarının olduğu çantayı eline alınca hızlıca çektim elinden.

"Bir şey yok."

"Anladım, affedersin Aamon."

Benden uzaklaşan Natan'a baktım. Kafama tüküreyim, ne yaptım ben? Koşarak çıktım okuldan. Bahçe kapısından yeni çıkmıştı, yanına geldim.

"Natan, özür dilerim, öyle demek istemedim."

"Sorun değil, beraber eve yürümek ister misin?"

Gülerek konuştu, ben de gülerek onayladım onu. Beraber yavaş yavaş yürüyorduk. Moralinin bozuk olduğu belliydi. Annesinden dolayı olmalı. Ona yardım etmek istiyorum. Onun kalbini bana açmasını istiyorum.

"İyi misin? Modun düşük gibi görünüyor."

"İyiyim,"

yüzünde mimik oynamıyordu. Bir banka oturduk.

"Annem, intihar etti."

Şaşkın bir ifadeyle baktım ona. Mektup gerçekten de doğruydu. Sürekli

"Cenaze işleriyle uğraştığımdan gelemedim okula da. Sorunları vardı ve onu yalnız bırakmamam gerekiyordu. Sizinle gelmezsem yalnız kalacağımdan korktum."

Yüzüme baktı ifadesiz gözlerle. Ne diyeceğimi bilemiyordum.

"Özür dilerim."

Zar zor 2 kelime döküldü ağzımdan. Bana bakıp gülümsedi.

"Senin bir suçun yok."

Vardı. O mektubu aldığım halde davet etmiştik. Engel olabilirdim.ama yapmadım. İç çektim.

"Gidelim mi?"

"Bekle."

Ayağa kalkıp gitmeye hazırlanırken onun için yaptığım yemek kutusunu uzattım.

"Kusura bakma, öğle arası verme fırsatı bulamadım. Umarım seversin."

Şaşk8nlıkla aldı elimden, sonra kocaman gülümsedi.

"Aslında içimden hazırlasa ne güzel olur demiştim. Teşekkür ederim Aamon"

Tekrar oturduk. Yemeği yiyişini seyrettim uzun uzun.