မ နှုတ်ခမ်းက ငယ့်အတွက် နိဗ္ဗာန်ပဲ
အဲ့ဒီနှုတ်ခမ်းက မုန်းတယ်လို့ပြောရင် ငရဲရောက်ရပြီး
အဲ့ဒီနှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ရရုံနဲ့ ငယ်က
နိဗ္ဗာန်ရောက်တာ မ...သိရဲ့လား....
" လွတ်စမ်း မင်းရဲ့ ရွံစရာလက်တွေကို...တောက်...
အဲ့ဒီရွံစရာမျက်လုံးတွေနဲ့လည်း ငါ့ကိုမကြည့်နဲ့
မင်းဘေးမှာ ငါးရံ့ပြာလူး ကပ်နေတဲ့ ပေါပေါပဲပဲ
အစားထဲကလို့ ထင်နေတာလား ငါ့ကို...."
" မထင်ပါဘူး ဘယ်တုန်းကမှ မထင်ခဲ့ဘူး
ငယ့်ဘေးမှာ မ ထက်လှတဲ့သူတွေ တစ်ပုံကြီးထဲကမှ
အရူးလို ရူးမိတာ မ တစ်ယောက်တည်းကို...ချစ်တာ
ငယ် အရမ်းချစ်တာ လို့ မ ကို.."
" မချစ်နဲ့...လုံးဝမချစ်နဲ့...မင်းဘေးမှာ ဝိုင်းနေတဲ့
အဲ့ဒီတစ်ပုံကြီးကိုပဲ သွားချစ် သွားနမ်း
ငါ့အသားကိုလာမထိနဲ့...လွှတ်...ပြောလို့မရဘူးလား
တောက်.... ကဲဟာ..."
" ဖြန်း.... "
လည်ထွက်သွားသော မျက်နှာကို ပြန်တည့်ပြီး အံကိုတင်းတင်း
ကြိတ်ကာ ဒေါသကိုထိန်းလိုက်ရင်း...
" မကို ငယ် အလိုလိုက်ထားလို့ အထင်သေးနေပုံပဲ
အစွယ်ထုတ်မပြလို့ အဆိပ်ရှိမှန်း မသိတာလား...
ခု သိစေရမယ်"
ပြောရင်း လည်ပင်းထက်ကမှဲ့နက်လေးအနား ဆက်ကနဲ
ကိုက်ချပစ်လိုက်တယ်...မ အော်သံကို လုံးဝဂရုမစိုက်
တော့ဘဲ အတင်းဖမ်းချုပ်ထားကာ လှည်ပင်းတစ်ခုလုံး
ဆွဲကိုက်ချပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့ နေရာလတ်မကျန် နမ်းပစ်လိုက်တယ်
အချိန်ပေါင်း ဘယ်လောက်ကြာသည် မသိတော့...
ရုန်းကန်နေတဲ့ မ ခန္ဓာကိုယ်လေး ရင်ခွင်ထဲ ခပ်မျော့မျော့
အော်ဟစ်သံတွေအစား အသက်ရှူသံ ခပ်ပြင်းပြင်း...
ဖြတ်ကနဲ့ မျက်နှာလေးကို ကြည့်လိုက်တော့
မျက်ဝန်းအိမ်မှ မျက်ရည်စက်လေးတွေ တွဲခိုလုလု...
နှုတ်ခမ်းကိုလည်ပင်းထက်က အသာခွာရင်း...မျက်ဝန်းများ
မှေးမှိက်သွားတဲ့အထိ နမ်းလိုက်တယ်....နောက်ထပ် စကားများ ထွက်ကျမလို ဟန်ပြင်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံထွေးပြီး
ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲယူနမ်းရှိုက်ရင်း....ကျန်လက်တစ်ဖက်က
ခါးထက်မှ ပွေ့ပိုက်ကာ ထိမ်းရင်း.... ခြေလှမ်းက အိပ်ယာလေးဆီ...
YOU ARE READING
မ ရဲ့ ကြောင်ရိုင်းလေး
Romanceမ နှုတ်ခမ်းက ငယ့်အတွက် နိဗ္ဗာန်ပဲ အဲ့ဒီနှုတ်ခမ်းက မုန်းတယ်လို့ပြောရင် ငရဲရောက်ရပြီး အဲ့ဒီနှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ရရုံနဲ့ ငယ်ကနိဗ္ဗာန်ရောက်တာ မ...သိရဲ့လား.... - မဒီထက်စံ (ငယ်ငယ် ) အဲ့ဒီ အချစ်ဆိုတာကိုလည်း မုန်းခဲ့တယ် ငါ့ကို အတင်းအကြပ်လုပ်တာလည်း မုန်း...
