Winter Flower : Deadly Poison

2

{Unicode}

အပိုင်း - ၂

ဆောနူတစ်​​ယောက်တည်း သွားရဖို့ အမိန့်ရလာတာမို့ ဆောနူရဲ့ သစ္စာရှိအ​စေခံဖြစ်သူ ဂင်ဘို့ကို​တောင် ခေါ်ခွင့်မရှိ။ သွားမည့်​နေ့မှာ သူက သခင်လေးချင်း ထပ်​နေ​အောင်​ခေါ်ပြီး မှာစရာရှိတာ​တွေ တန်းစီမှာ​နေသေးသည်။

မသွားချင်​ပေမယ့်လည်း သွားရပါ​တော့မည်။ ဆောနူအိမ်သားတွေကို သေချာနှုတ်ဆက်ရသည်။ အ​ဖေက​တော့ မိုးလင်းတည်းက သူ့အခန်းထဲကကို ထွက်မလာ။ နှုတ်ဆက်ဖို့ အားမရှိဘူးထင်ပါတယ်။ အ​မေမရှိ​တော့တည်းက အ​ဖေတစ်ခု၊ သားတစ်ခုမို့ အ​ဖေက​တော့ အထီးကျန်ရှာမှာပဲ။ ဒါ​ပေမယ့် အ​ဖေ့ကို နန်း​တော်ထဲမှာ​တွေ့နိုင်တာပဲ​လေ။ ဒီလိုနဲ့ စိတ်ကိုတင်းရတာပါပဲ။

ဆောနူကို ခေါ်ဖို့အတွက် နန်း​တော်က​နေ စစ်သည်အပြည့်အစုံနဲ့ မြင်းတစ်​ကောင် လွှတ်​ပေးလိုက်သည်။ လိုလည်းမလိုဘဲနဲ့ ဟိုအိမ်​ရှေ့စံ ဘာ​တွေ​ကြောင်​နေတယ်မသိ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အထွန့်တက်ခွင့်လည်းမရှိတာမို့ အဲ့မြင်း​ညိုကြီး​ပေါ်ကိုသာ တက်စီးပြီးလိုက်ပါသွားတော့သည်။

နန်း​​တော်ကို​ရောက်​တော့ ဆောနူကို နွေး​နွေး​ထွေး​ထွေး ကြိုဆိုမည့်သူ တစ်​ယောက်မှမရှိ။ မြင်း​ပေါ်က ဆင်းလာပြီးတာနဲ့ မျက်နှာထားတည်တည်နဲ့ စစ်သည်​တွေ​ခေါ်ရာ​နောက်ကို လိုက်သွားရသည်။ ဂင်ဘို့သာပါလာရင် ကောင်းမှာပဲ။

ထိုစစ်သည်​တွေက ဆောနူနေရမည့် အ​ဆောင်ကို ခေါ်လာ​သည်။ အ​ဆောင်ဆိုတာထက် နန်း​တော်အ​ဆောက်အဦးကြီးထဲက အိပ်ခန်းကျယ်တစ်ခန်းဖြစ်သည်။ ရွှေ​ငွေကနုတ်​တွေနဲ့ အလှဆင်ထားတဲ့ ကျောက်နံရံ​တွေ၊ တန်ဖိုးကြီး ရွှေထည်​​ငွေထည်​တွေနဲ့ မွမ်းမံပြင်ဆင်ထားတဲ့ လျှောက်လမ်းကစလို့ အရာရာဟာ အေးစက်စက်ပင်။ တိတ်ဆိတ်လွန်းတာ​ကြောင့် နန်း​တော်တစ်ခုလုံး အပ်ကျသံ​တောင် ကြားရနိုင်သည်။

ဆောနူကိုထားခဲ့ပြီးတာနဲ့ အားလုံးပြန်ထွက်သွားကြ၏။ ခေါ်​တော်ဆင့်လိုက်တယ်ဆိုတဲ့ အရှင်အိမ်​​ရှေ့စံကိုလည်း ရောက်တည်းက အရိပ်အ​ယောင်​တောင် မ​တွေ့ရ​သေး။ စိတ်ညစ်စရာပဲ။ အိမ်ပဲပြန်ချင်သည်။