ᴛᴀɴıᴅıᴋ ɢᴇʟᴇɴ ʙɪʀ sıᴄᴀᴋʟıᴋ

109 20 0
                                    

Izuku'nun anlatımıyla;

Sınavın açıklanmasına dakikalar kalmıştı. Herkes sınavdan çıkmıştı.

Biri ağlıyordu. Onu teselli etmek için yanlarına gittim.

"Hey.."

Kız burnunu çekti.

"B-bir şeye mi ihtiyacınız var?"

"Hayır. İyi misin?"

"Hayır.. Sınavım çok kötü geçti. Emeklerimin hepsi boşuna.."

"Bana bak. Motivasyonunu yukarıda tut. Başarabileceğine inanman lazım. Çalıştıysan bilki sınavı büyük ihtimalle geçmişsindir. Böyle ağlayarak sadece kendini harcıyorsun."

Annesi bir bana birde kızına bakıyordu. Kıza elimi uzattım. Elimi tuttu ve ayağa kalktı.

"Teşekkür ederim.. Şey.. Acaba tele-"

"Üzgünüm, ama size telefon numaramı veremem." Böyle olacağı aklımdan bile geçmemişti. Arkamı döndüm ve yürümeye başladım.

Sandalyeme oturdum ve telefonumu açtım.

Saat 13:28 idi.

2 dakika sonra açıklanacaktı sınavım. İçimi bir stres kapladı. Birden kapıdan içeri biri girdi.

O bana yardım eden adamdı. Kitabın sahibi.

Kan kırmızı gözleri ile bana bakıyordu. Yavaş adımlarla yanıma geldi ve yanıma oturdu. "1 dakika kaldı."

"Evet.. Ş-şey sen buraya nasıl geldin?"

"Dayanamayıp geldim. Umarım sınavın iyi geçmiştir."

Masada duran tablete bir bildirim geldi. Benim ismim yazıyordu. Elime aldım..

Bana bakıyordu. Utanmıştım.

Derin bir nefes aldım ve okumaya başladım.

Mesajda söyle yazıyordu;

Merhaba sevgili öğrencimiz. Sınavdan 496 alarak sınavı geçmiş bulunuyorsunuz. Umarım iyi geçiniriz.      -Kurucu

"G-geçtim!"

"Harikasın!!"

Gülümsüyordu. Bana gururla bakıyordu yabancı. Kollarını açtı bana. Sımsıkı sarıldım. Saçlarımı kokluyordu.

Utanmıştım. Onu tanımasamda içimde bir güven duygusu belirdi. Çok güzel hissettim.

Bir yuva gibi sıcacıktı.

-Teşekkürler >3-

sᴛᴀʏ ᴡʜɪᴛ ᴍᴇ -bkdk-Where stories live. Discover now