Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Titriyordum.
Hayatımda ilk defa bir adam yüzünden titriyor ve önünde diz çökmek istiyordum, lakin biliyordum ki bu hissettiklerim çok yanlıştı. Tam yanı başımda oturan adama ara sıra kaçamak bakışlar atsamda o zaten bana baktığı için göz göze geliyor ve hayatımda hiç yapmayacağım o şeyi yapıp utanıyor gözlerimi anında ondan kaçırıyordum.
Ben bir erkeğin karşısında utanıyordum. Sigara içmem gerekiyordu, rahatlamam ve tam yanı başımda oturan adamı düşünmemem gerekiyordu fakat bir yandan da farkındaydım ki onun kokusu burnumda olduğu sürece onu düşünmemek kesinlikle aptallık olurdu.
"Gergin görünüyorsun," kalın erkeksi sesi sessiz arabanın dört bir yanında yankılanıp bana ulaştığında tükürüğümü boğazıma kaçırmış ve anlık bir öksürük kriziyle kendimi tutamayıp öksürmeye başlamıştım.
"Hey, iyi misin?" Yoongi'nin nereden bulduğunu dahi bilmediğim o su şişesinin hızla kapağını açıp bana uzatışıyla anında elinden almış ve bir kaç yudum içip kendimi dizginlemeye çalışmıştım. Her ne kadar bedenime söz geçirmek dahi istesemde ruhum rahat durmuyor ve beni sıkıştırıyordu yanımdaki adama karşı.
"Eğer Başkan ile görüşmekte gerginsen.." diyerek gözlerimin en içine baktı, aynı şekilde ona karşılık veriyordum. Gözlerimiz bir uçurumun kenarında duran iki çift gibi hissettiriyordu. O uçurumdan atlayacak iki çift fakat atlamaktan da bir o kadar korkan o çiftler gibiydi aynı. "Senin için bu yemeği iptal edebilirim, gitmek istemiyorsan gitmeyebiliriz."
Tanrım!
Sendin o, tüm gerginliğim senden kaynaklıydı.
Tabii ki de bunu ona söyleyemedim, onun Başkana karşı gergin olduğumu düşünmesi daha cazip geldi. Yoksa tüm gerginliğim bir soluk uzaklığımda oturan bu adam yüzündendi kesinlikle, fakat gerçekten bunu onun bilmesine gerek yoktu.
"Hayır, yani evet sadece biraz gerginim," derin bir nefes. "Sigara içebilir miyim?" Ve o nefesi geri bırakış. Ve belkide gerçekten o anda nefes alıyormuşum gibi hissetmem.
"Tabii ki de içebilirsin." İzni kapar kapmaz yanı başımdaki camı açmış ve hemen ardından çantama sıkıştırdığım bir paket sigarayı alıp içinden bir dal çıkarmıştım. Bu süreç zarfında ise üzerimde hissettiğim bakışlar beni daha da geriyordu.
Sonunda dudaklarımın arasında yanan sigara beni kendime getirirken gözlerimi kapadım ve vücudumu bu arabaya bindiğimden beri ilk defa koltuğun arka kısmına yasladım.
"Sigara içmek seni rahatlatıyor mu?" Sigaramın son demlerine geldiğim için gevşeyen vücudum tekrar onun sesiyle tir tir titrediğinde ona doğru döndüm. Tam da benim solumda kaldığı için vücudunu bana doğru dönzermiş ve beni izliyordu.
"Çoğu zaman," diyerek kısa bir cevap verdim ve elimde bitmiş külü camdan dışarıya attım. Bu hareketime küçük bir kıkırtı çıkardığında neden güldüğünü anlamak için tekrar ona dönmüştüm ki bana koltuğa yapıştırılmış kültablasını göstermişti.
