Jk အိမ်တော်ကိုဖုန်းဆက်လိုက်သည် ။နှစ်ရက်လောက်ထပ်နေမှာလို့ပြောရင်း ဟိုတစ်ယောက်ကိုလည်း အချစ်ဦးဆိုသူနှင့်တွေ့မတွေ့ စုံစမ်းချင်၍ပင် ။
"ဟုတ်ကဲ့ ဂျွန်အိမ်တော်က ပြောနေပါတယ်ရှင့်~"
တစ်ဖက်က အေစခံမိန်းကလေးရဲ့စကားအဆုံး..
"ငါဂျွန်ဂျောင်ကု!အမေရှိလား?"
"အော်..သခင်မကြီးက ဒီနေ့ဆိုင်ကိုစောစောသွားပါတယ်ရှင့်~"
"ကင်မ်ဆော့ဂျင် အိမ်မှာရှိလား?"
"ဟို..ဟို..မရှိပါဘူးရှင့်!"
"ဘယ်သွားတာလဲ?"
"သခင်လေးဆော့ဂျင်က ပြောမသွားလို့မသိပါဘူး သခင်လေးဂျောင်ကု~"
"ကျစ်!နောက်ခါ သူအပြင်သွားရင် သေချာမေး..ပြီးရင် ငါ့ကိုအကြောင်းကြား!"
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့!"
"ငါဒီမှာနှစ်ရက်ထပ်ကြာဦးမှာလို့ သခင်မကြီးကိုပြောလိုက်!"
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး~"
ထို့နောက် စိတ်တိုတိုနှင့် ဖုန်းကို ဂွက်ခနဲ မြည်အောင်ချပစ်လိုက်တော့သည် ။
"ဘာတွေဒေါသထွက်နေတာလဲ?"
ထယ်ယောင်းက သူ့နားလာကာမေးလေသည် ။ဂျောင်ကုအပြုံးတစ်ခုအမြန်ချိတ်ဆွဲလိုက်ပြီး..
"မဟုတ်ပါဘူး..ဒီတိုင်း..ဒါနဲ့ စာချုပ်ချုပ်ပြီးရင် ကျွန်တော်တို့ ဒီမှာ နှစ်ရက်လောက်ထပ်နေကြရအောင်~"
"အင်း..ဒါဆို သွားကြမယ်!"
"အွန်း!"
Th ကအရှေ့ကနေ ဦးဆောင်ပြီးထွက်သွားလေသည် ။အနောက်က ဂျောင်ကုကတော့ တစ်ဖန် ဒေါသတို့က ထွက်နေပြန်သည် ။
ဘယ်တွေသဝေထိုးနေပြန်တာလဲ!ကင်မ်ဆော့ဂျင်!!
🥀🥀🥀🥀🥀နွံ🥀🥀🥀🥀🥀
ယနေ့တွင်တော့ ဆရာဝန်မင်ယွန်းဂီမှ ဂေဟာအတွက် လိုအပ်သည့်ဆန်..ဆီ..ဆား အပြင် ကလေးတွေအတွက် စာရေးကိရိယာတွေနဲ့ မုန့်တွေကို လာရောက်လှူဒါန်းလေသည် ။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာယွန်းဂီရယ်~"
ဂေဟာမှုးက ဝမ်းသာအားရနဲ့ပြောလေသည် ။
YOU ARE READING
နွံ
FanfictionJeon Jungkook အချစ်ကနွံလိုပဲ..ရုန်းလေပိုနစ်လေပဲ..ခုကျွန်တော် ခင်ဗျားဆီမှာ ရုန်းမရအောင် နစ်နေပြီ Kim... Kim Seokjin အဆုံးမှာ ငါကနာကျင်ရမယ့်သူလား...နာကျင်ရမယ်ဆိုရင်တောင် မောင့်ကိုဆက်ချစ်နေမယ်... Kim Taehyung မင်းကို ငါ့အသက်ထက်ပိုချစ်တယ် Jeon...
