Nasılsınız? Ben bu ara çok yorgunum, size çok güzel sürprizler hazırlıyorum. Yakında hepsini sizinle paylaşacağım.
İmza tariflerinde bazı güncellemeler oldu.
SAMSUN imzasını ne yazık ki uygun uçuş saati bulunamadığından iptal etmek durumunda kaldık. Lütfen üzülmeyin, bir sonraki fuarda daha fazla kitapla buluşacağız.
ANKARA imzası 23 Ekim Pazar Saat 13' de başlayacak. Kimler benimle?
İZMİR imzası 5 Kasım Cumartesi saat 12' de başlayacak. Kimler benimle?
Aralık içinde İstanbul da olacağım. Netleştikçe İstanbul ve diğer şehirleri de duyuracağım.
Keyifle okuyun.
🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
34. Bölüm:
Üç gün daha.
Sesinden, bakışından, nefesinden uzak olduğum üç koca gün daha geçti.
O gün, Molekon köyünde onu gördükten sonra masaya geri dönmüş, benim için yapılan tatlıdan midem bulanana kadar yemiş ve en nihayetinde içime akıttığımgözyaşlarımla birlikte eve geri dönmüştüm.
İtirafım yükümü azaltmıştı ki, kaçınmam gereken bir şey yaparak, yanından ayrılmadan önce son kez dönüp ona bakmıştım. Mavilerindeki cam kırıklarını onunla paylaşmış ve şimdi yüreğimde çok daha ağır bir yükle nefes almaya gayret ediyordum.
Kendimi kızıyordum. Kendime deli gibi kızıyordum. Düşündüğüm yalnızca ailem olmalıydı. Tüm güzel hisleri ve gözyaşlarımı yalnızca onlar adamalıydım. Ruhuma çelikten bir yelek giyip içeri hiç kimseyi almamalıydım.
Şimdi daha mı güçlüydüm? Yoksa daha mı sarpa sarmıştı her şey? Kafamdaki bilinmeyenler listesine bir yenisi daha eklenmişti.
"Bil bakalım kim ziyaretine gelmek istiyor?"
Mirel'in sesi düşüncelerime inen bir balta oldu. Kapı aralığından uzanan başına bakıp, "Kim?" diye sordum meraksızca.
İçeri girdi. Siyah, dar pantolunun sardığı ince bacaklarından birine ağırlığını vererek "Diana." yanıtını verdi.
Nedense şaşırmadım. "Misafir kabul etmezsiniz sanıyordum."
