SİDABRAS

SİDABRAS AÇILIŞ KONUŞMASI

Babam sidabrasa gitmemiz için robotlara emirler veriyor ve bunun hızlı olmasını istiyordu.
Çünkü bu onun için önemli bir gelir kaynağı.

Yarışma için kimin sağ kalacağı hakkındaki bahisler açılıyor ve ciddi paralar kazanılıyor. Babam bu yarışmayı kendi kurduğu dünya için yaptı. Her sene bir kişi Deimantese gelme şansı yakalayabilirdi.
Deimantesi kurmadan önce babam Dünya'da olmayan,farklı bir şeyler yapmak adına bir gün bütün servetini satıp,kendine ait farklı bir Dünya yapmaya karar verince,bu Dünya'yı yarattı.
Tamamı yapay olan "Deimantas" isimli yeri. Bu Dünya uzayda ve içinde her şeyin olduğu bir Dünya.
Bu yapay Dünya suyunu uzayda gezen minerali astroitlerden elde ediyor,ve bütün bitkileri sadece üç saate yetişiyor.
Nedeni ise;güneşe çok yakın olmamız ve minareli sular kulanmamız.

Bu Dünya için yaklaşık dokuz yüz elli milyar dolar harcadı ama şuanda yıllık kazancı buna değiyor.

Sidabras'dan ayrılan zengin ün sahibi insanların tamamı burada yaşıyor. Burası onlar için bir Cenneten farkı yok. Çünkü her şeyi onlar için yapan robotlar var. Bu yüzdende paralarını sadece eğlence ve daha fazla para kazanmak için harcıyorlar.

Buranın nüfusu yaklaşık on bin kişi ve hepsi birer ölüm kumarbazı.
Her sene gerçekleştirilen Sidabras ölüm oyunu için bütün paralarını basıyorlar. Bu etkinlikte sağ kalacak kişiyi doğru tahmin edersen çok iyi paralar kazanabilirsin.

Babama bu yüzden çok kızgınım.
Bu yarışmayı kaldırmamasını anlamıyorum. O kişileri ölümüne yarıştırılmaları birer katil olmalarına veya birer ceset olmalarına izin vermesine katlanamıyorum. Bunun Sidabras'lıların kendi isteği olduğunu söylese bile.

Çünkü kazanan kişi Deimantas Dünyasına ücretsiz bilet kazanacağı umuduyla herkes katil olmayı göze alıyor.

Babamın bu evreni kurmasıyla, o ülkede yöneticiler kalmayınca herkes birer suçlu oldu.

Yemek ve su için birbirlerini hiç acımadan öldürüyorlar.
Bunu düşününce bile nefesimin kesilmesine neden oluyordu .
Bende bugün o yarışmanın bir parçası olacaktım,o dehşet verici yarışmanın. Tam o sırada babamın bana uzaktan kapsülleri işaret edince kapsüllerin hazırlandığını anladım.

Özel kıyafetleri ve ekipmanları giyip binmemiz gerekiyor, biraz daha beklersek geç kalacaktık çünkü babamın istediği bir şey için geç kalmayı göze alamam.

Babam bana kapsüle binmemi istercesine gözüyle kapsülü işaret etti.

Onu dinleyerek hemen kapsüle yöneldim.

Hepimiz ayrı kapsüllere bindirilip, bütün kemerleri takmamızı gösteren uyarı ekranları karşımda belirdi,tabi Sidabrasa dördüncü gidişim olduğu için bakmama gerek duymadan,kemerimin belimi uyuşturacak kadar çok sıktım.
Bir anlık nefesimin kesilmesine aldırış etmeden kaskımı takarak arkaya yaslandım.

Dört kere gitmeme rağmen hala biraz korku ve heyecan hissediyordum.
Geri sayım başlayınca korku ve heyecan daha da arttı nefesimi hızlı şekilde alıp vererek son saniyeleri bekledim üç,iki,bir.

Kapsüler hızlı ve sert bir şekilde ateşlendi.

O ani çıkışla kafam olabildiğince sert bir şekilde geriye yapıştı,ruhum sanki bedenimden ayrılacak gibi hissediyordum kalbim artık atmıyor, vücudum uyuşuyor ve üşüyordum.

Neyse ki bu kısa süren bir şey olduğunu bildiğim için dayanabilirdim. O anda kapsül hızını yavaşlatmak için kendini yan yatırdı ve bu biraz daha iyi hissettiriyordu.

Kapsül kendini tamamen yavaşlatınca, vücudum yavaş yavaş ısınışını hissedebiliyordum. Kalbim artık kendini belirtecek kadar hızlı atıyordu. Korkudan akan göz yaşlarımı elimle silmek için hareket ettirmeye çalışsamda kemer buna izin vermedi. Bende daha fazla zorlamadan inişi beklemeyi tercih ettim.

Neyse ki çok beklemeden küçük bir sarsılma ile yere ulaştığımızı anlamıştım.
Kapsülün kendini açmasıyla kemerimden hemen kurtularak,dışarı adım atarak derin bir nefes aldım. Gözlerimi güneşe doğru çevirdim. Parlak ve çok güzeldi zaten yukarda yaşadığımız için bize çok yakındı,artık ona alışmıştım,ama uzak hali daha iyi gözüküyordu. "Erişemediğim bazı şeylerin olduğunu bilmek bana mutluluk ve hayal kurma gücü veriyordu."Başıma annem ve babama yöneltince sanki kapsülden hiç etkilenmemiş gibi duruyorlardı,ben ise kısa süreliğine sendeleyerek yürüyor,uyuşmuş gibi hissediyordum.
O sırada babamın bakışlarıyla beni göstererek;

-Bella annen ile oyalanmadan korumalar eşliğinde, yönetici binasını giriş yapın.Ben kontrol odasında savaş arenasını kontrol edeceğim.

Başımı onaylarcasına salladıktan sonra, binaya doğru yürüdük.

Etrafta onlarca koruma ve dron eşliğinde bizi binanın girişine kadar getirdiler.

İçeride dev ekranlar ve yön gösteren işaretler ile doluydu.
Annemin kollarına girerek,işaretler eşliğinde odamıza geldik odanın kapısında "Deimantas Yöneticileri" yazıyordu büyük olasılıkla babamı düşünerek hazırlanmıştı.

İçerisi inanılmaz bir güzellikteydi,ve Keskin bir bergamot kokusu sinmişti. Resmen insanı otantik bir yerde hissettiriyordu. Anneminde benimle aynı şeyi düşündüğünden kesinlike emindim.

Annem derin bir gülümsemeyle bana bakarak

-Bu akşam için hazır mısın? Bu senin yarışları izlemen için ilk seferin olacak.

Dört kere Sidabrasa gelsemde sadece gezmek ve görmek içindi,yarışmaları daha önce canlı izlememiştim. Etrafımda ne kadar koruma olsa dahi güvenilir değildi çünkü.

-Biliyorum ama neden böyle bir katil yarışına izin veriyor babam böyle bir şey suç değilmi?

-Kızım bu dünya da artık suç diye bir şey yok, iyi olan her zaman zavallı olanı öldürür,bu bir yaşama isteği.
Bunu baban sadece onların isteklerine sundu,onlardan isteyenler katılabilirdi ve her sene bir kazanan çıkarak bizim dünyamıza gelebilir Deimantas'a.
Canını sıkma sen kendini biraz sonra için hazırla nede olsa on yedi yaşındaki ilk büyük konuşman.

Annemin mavi gözlerin bakarak "peki" demekle yetindim.

Ama hala bu yarışın onların isteği olması çok saçma geliyordu,kim ölmek için yüz kişiyle yarışmak ister ki dedim. Ama tabi ki cevabı bizim dünyamızdı daha rahat ,korkusuz, zenginlik içinde ki yaşama kim hayır diyebilirdi ki.
Bu keskin düşüncelerden hemen sıyrılarak,yatak odamı gösteren dijital levhaları takip ederek,odama çıktım.
Kapımın otomotik sensör ile hemen açıldı içerisi ayrı bir güzellikteydi herşey sanki bana özel hazırlanmış gibi .

Yatağımda daha önceden seçtiğim kıyafetim,zarif ayakkabım  ve makyaj yapmam için güzellik ürünleri duruyordu. Önce elbisemi alıp üstümdeki güvenlik kıyafetlerini çıkarıp,elbisemi giydim üzerime inanılmaz yakışmış ve tam oturmuştu.

Ayna karşısına geçtim ve yorgunluktan beyazlamış cildime biraz makyaj yapmam ruhsuzlaşmış cildim için çok iyi bir fikirdi.